Hoe een stuk hout de richting van de Kerk veranderde: een “inside anecdote” over Martini
Vandaag, maandag 3 september 2012, wordt in
Milaan Kardinaal Carlo Maria Martini sj begraven.
Kort nadat hij zich had teruggetrokken als
aartsbisschop van Milaan, verhuisde Martini naar Israël. Sinds lang verlangde
hij er naar om daar zijn passie voor de Bijbel opnieuw vrij spel te kunnen
geven. Hij zou er meerdere jaren verblijven in de jezuïetengemeenschap van
Jeruzalem.
Toen Paus JP II in 2005 overleed moest de, toen reeds zieke
(Parkingson) Martini naar Rome om deel te nemen aan het conclaaf. Onderstaande
authentieke anecdote komt uit de pen van zijn toenmalige overste, Thomas
Fitzpatrick sj.
Toen
ik overste was van het Pauselijk Bijbelinstituut in Jeruzalem, voerde ik
regelmatig Kardinaal Martini, lid van onze jezuïetengemeenschap, naar de
luchthaven. Deze ritjes waren vaak de gelegenheid voor een leuke babbel. Maar
die morgen was toch wel bijzonder. Ik was onder de indruk omdat een lid van
mijn gemeenschap niet alleen zou deelnemen aan het conclaaf maar ook getipt
werd als een van de topfavorieten. Ik wist dat Kardinaal Martini helemaal geen
zin had om Paus te zijn.
Met
een halve kwinkslag en tegelijk ernstig zei ik hem, net voor hij het vliegtuig
zou instappen: “Carlo, ik weet dat je niet verlangt om Paus te zijn. Ik ben je
religieuze overste en, zoals je weet, worden wij als jezuïeten verondersteld om
te gehoorzamen aan onze oversten. Ik vraag je dan ook, mocht je verkozen worden
tot Paus, alsjeblief, aanvaard!” We moesten beiden lachen. Ik omhelsde hem en
hij vertrok naar het conclaaf.
Toe
Kardinaal Martini terugkwam van het conclaaf, stond ik hem opnieuw op te
wachten in de VIP-zone van de luchthaven. Toen we, na de gebruikelijke
controles, in de wagen zaten op weg naar Jerusalem zei ik dat ik een beetje
boos was op hem. Ik had allerlei televisiereportages over het conclaaf gezien.
Telkens had ik opgemerkt dat hij zijn wandelstok gebruikte.
Ik
zei hem: “Ik weet dat je die stok niet nodig hebt. Ik heb zo een vermoeden dat je
ermee verscheen om de mensen duidelijk te laten zien dat je echt wel ziek bent.
Is dat juist?”
Hij antwoordde: “Ja.”
Toen
we terug thuis waren in Jeruzalem wees ik naar de wandelstok van de kardinaal
en zei: “Dat is het stuk hout dat de richting van de Katholieke Kerk heeft
veranderd.”
(Op de foto zie je Kardinaal Martini, tijdens het conclaaf van 2005 mét zijn wandelstok.)
Reacties