Drie redenen waarom ik steeds enthousiaster word over paus Leo XIV

Drie redenen waarom ik steeds enthousiaster word over paus Leo XIV

1.     Mijn spontane reactie toen ik de naam hoorde van de nieuwe paus was “spijtig dat hij zich niet Franciscus II noemt”. Daar ben ik snel van teruggekomen. Gelukkig maar dat de nieuwe paus geen copie wil worden van Franciscus en zijn eigen accenten wil leggen. Wat goed ook dat Leo een augustijn is en geen jezuïet. Zo zal de RKK in de diepte kunnen proeven van een andere grote spirituele traditie die zij rijk is. Tegelijk is zijn naamkeuze een statement dat in het verlengde ligt van de politiek van Franciscus. De vorige Leo was namelijk wellicht de meest sociaal voelende paus ooit. Leo XIV heeft het grootste deel van zijn pastorale leven doorgebracht in een van de armste gebieden van Zuid-Amerika. Als bisschop verplaatste hij er zich niet in een mooie auto, wel te paard. Dat tekent een mens.

2.     Franciscus heeft hard geschud aan de structuren van de RKK (hervorming van de curie, plaats van de vrouw, synodaliteit...). Hij heeft een aantal nieuwe dossiers op de kerktafel gelegd zoals de ecologie. Hij heeft ook uitgesproken standpunten ingenomen in een aantal van de grootste uitdagingen waar de wereld thans voor staat, in het bijzonder de migranten, de interreligieuze dialoog en de bedreigde wereldvrede. Alles wijst erop dat zijn vriend paus Leo verder zal gaan in die lijn en die veranderingen veeleer zal consolideren dan terugschroeven. Veel kans dat hij op zijn beurt zal schudden aan de oude boom die de RKK is om toe te laten dat zij verder blijft groeien en bloeien.

3.     De enkele publieke verschijningen van paus Leo doen vermoeden dat hij een heel andere wijze van communiceren heeft als Franciscus. Franciscus was een flamboyante, beeldrijke en steeds weer verrassende communicator. Nu krijgen we wellicht een meer rustige, bedaarde en voorspelbare verschijning. Ook dat is goed.

Nikolaas Sintobin sj