10 à 15 jaar stilte

Vandaag vieren we de diakenwijding van medebroeder Walter Ceyssens, samen met 10 andere jonge jezuïeten in de Parijse Sint-Ignatiuskerk. Gisterenavond was er een intense gebedswake, ter voorbereiding. Naar goede ignatiaanse traditie, heel eenvoudig.

Eerst lezing van de voetwassing bij Johannes, gevolgd door een korte poëtische commentaar, met verschillende stiltemomenten. Vervolgens de slotmeditatie uit de Geestelijke Oefeningen van Ignatius, opgedeeld in verschillende stukken, opnieuw met telkens langdurige momenten van stilte, voor persoonlijk gebed.

Graag geef ik u de tekst van die slotmeditatie. Toen de novicemeester mij tijdens het noviciaat, aan het einde van de Geestelijke Oefeningen, deze tekst gaf om ermee te bidden, zei hij: “neem nu maar 10 à 15 jaar om die tekst binnen te laten komen …”

BESCHOUWING OM TOT LIEFDE TE KOMEN

Opmerking.  Allereerst is het goed de aandacht te vestigen op twee dingen.

Ten eerste, de liefde moet zich meer uiten in da­den dan in woorden.

Ten tweede, de liefde bestaat in wederzijdse mede­deling. Wie liefheeft geeft en deelt mee wat hij heeft of van hetgeen hij heeft of vermag aan wie hij liefheeft, en zo ook omgekeerd, wie geliefd wordt aan wie hem liefheeft. Heeft de een kennis, eer of rijk­dom, dan zal hij die geven aan wie ze niet heeft, en zo zal ook de ander doen jegens hem.

…

Tweede inleiding.  Vragen wat ik verlang.  Hier zal dat zijn: innerlijke kennis van zoveel goeds dat ik ontvan­gen heb, opdat ik, geheel en al erkentelijk, zijne god­delijke Majesteit in alles kan liefhebben en dienen.

Mij de ontvangen weldaden in herinnering brengen: schepping, verlossing en persoon­lijke gaven aan mij.  Met grote innigheid afwegen wat God onze Heer voor mij allemaal heeft gedaan en wat Hij mij allemaal heeft gegeven van wat Hij heeft, en hoe diezelfde Heer verlangt zich aan mij te geven zoveel Hij maar kan, volgens zijn godde­lijke beschikking.

Dan tot mijzelf inkeren en nagaan wat ik van mijn kant met veel recht en reden aan zijne goddelijke Majesteit moet aanbieden en geven, namelijk al wat ik heb en mijzelf erbij, zoals iemand zichzelf met grote bewogenheid aanbiedt:

Neem.  Heer, en aanvaard heel mijn vrijheid, mijn geheugen, mijn verstand en heel mijn wil, alles wat ik heb en bezit.  U hebt het mij gegeven, aan U, Heer, geef ik het terug.  Alles is van U, beschik erover geheel volgens uw wil.  Geef dat ik U mag lief­hebben, die genade is mij genoeg.

Tweede punt. Kijken hoe God woont in de schepselen: in de elementen door ze het bestaan te ge­ven, in de planten door ze te doen groeien, in de dieren door ze te doen voelen, in de mensen door hun verstand te geven. Zo woont Hij ook in mij, door mij het bestaan te geven, mij te bezielen, mij te doen voelen en mij verstand te geven.  Boven­dien maakt Hij van mij een tempel, daar ik ge­schapen ben naar het beeld en de gelijkenis van zij­ne goddelijke Majesteit.

Dan tot mezelf inkeren, op de wijze die in het eer­ste punt is vermeld, of op een andere manier wan­neer ik voel dat die beter is.  Dezelfde wijze van doen volgt men in elk van de volgende punten.

Derde punt.  Nagaan hoe God in alle geschapen din­gen op het aardoppervlak voor mij zwoegt en werkt, dat wil zeggen: Hij gedraagt zich als iemand die zwoegt.  Bijvoorbeeld in de hemel, de elementen, de planten, de vruchten, het vee, enz., door ze het be­staan te geven en in stand te houden, door ze te doen groeien en voelen, enz.  Daarna tot mezelf in­keren.

Vierde punt. Kijken hoe al het goede en alle gaven van boven neerdalen, zoals mijn beperkte kunnen van het hoogste en oneindige kunnen daarboven.  En zo ook rechtvaardigheid, goedheid, mededogen, barmhartigheid enz., zoals de zonnestralen van de zon komen en het water uit de bron enz.