Waarom trots een bron van angst kan worden (3/8)
Voor het tijdschrift “Liefke” schreef ik een overweging over “Trots die
dankbaar maakt”. Hier vind je uittreksels (3/8)
Voorwaarde
voor trots als bron van levenskracht is dat die trots te maken heeft met je ware
zelf en niet met een fake versie van jezelf, of van de ander op wie je
trots bent. Al te vaak sluipt in trots ook een element van leugen binnen, een vals
imago. Iets dat je is aangepraat of dat je jezelf, om welke reden ook, hebt
aangemeten. Het lijkt mooi en aantrekkelijk omdat het blinkt, beantwoordt aan
de laatste modetrend of gewoon omdat je toch zo graag zou willen dat het waar
is.
Uiteindelijk verwijdert het je echter van je eigenlijke kern en kan het je
zelfs beletten om daar dichter bij te komen doordat het je blind maakt voor de
schoonheid die er wel is.
Bovendien is deze, misplaatste, trots vaak een
hopeloze energievreter en bron van angst om ontmaskerd te worden. Het vraagt om
steeds weer te investeren, in wat jij niet bent. Het is verloren moeite, een
uitputtende strijd tegen een valse voorstelling van jezelf, waarvoor jij de
prijs betaalt. Trots gaat dus liefst over wie je echt bent.
Nikolaas Sintobin sj
.jpg)
Reacties