Albino
’s Anderendaags waren er voldoende gegevens ingezameld om het vermoeden te bevestigen. Met een klein hartje ging de pediater naar de ouders om hen op de hoogte te brengen van de diagnose. Het echtpaar merkte meteen dat de vrouw gespannen was. Met een brede glimlach zegden beiden dat er helemaal geen probleem was. Ze hadden onmiddellijk na de geboorte gemerkt dat hun tweede kindje albino was. De dokter vertelde hen niets nieuws. Wel waren ze verwonderd door de bezorgdheid van de arts. Zij hielden gewoon van hun kind, zoals het was. Albino of niet.
Reacties
Ik moet denken aan mijn broer. Vier jaar geleden kregen ze een kindje dat de ziekte van Down had, in een erge mate. Nog voor de geboorte zeiden de dokters dat het niet veel kans op leven had. Mocht het al levend geborden worden zou het daarna niet lang leven, en het korte leventje dat hij zou leiden zou getekend zijn door een groot lijden (hart- en longoperatie, enz.), zowel voor het kind alsook voor de ouders. Voorzichtig werd hen voorgesteld om eventueel een abortus te laten doen. Het zou zoveel leed besparen... Niet alleen de dokter dacht zo, maar ook vele mensen rondom hen.
Doch voor mijn broer en diens vrouw was dit uitgesloten. Zij hadden dit kind gewild en ze zouden het ontvangen en beminnen, hoe het ook ter wereld zou komen.
Het kind heeft 1,5 jaar geleefd. Het heeft inderdaad meer in het ziekenhuis gelegen dan dat het thuis was, het heeft, zoals voorspeld, tijdens die 18 maanden verschillende operaties moeten ondergaan. Het waren zware maanden, zowel voor het kind zelf alsook voor de ouders.
Meer dan ooit zijn mijn broer en zijn vrouw dankbaar dat ze het kind 1,5 jaar in hun midden mochten hebben. Het heeft de gezinsbanden met een warme liefde gesmeed, het kind heeft in hen iets losgemaakt dat hen innerlijk heel rijk heeft gemaakt. Het kindje is gestorven, maar het is nog steeds heel intens aanwezig in het gezin, als een engel die mét hen is vanuit de hemel. Het kind was en blijft één van hen.
In geloof zijn ze ook God heel dankbaar dat ze die weg mochten gaan. Het is een stille getuigenis dat wat 'broos' en 'arm' is in deze wereld kan bijdragen tot een innerlijke groei van velen.