Leven met iemand in je buik



Wie of wat draag jij met je mee?

Ben je er dankbaar om? Of net niet? Kan je eraan wennen? Wil je er aan wennen?

Hoe ga je ermee om?  Wat helpt of wat maakt het net zo moeilijk?


Is het een bron van vreugde of eerder van verdriet en ergernis?



Reacties

Anoniem zei…
Ik vind de metafoor schitterend maar het plotse vertrek van het mannetje in haar buik zonder duiding is minder geslaagd.
Ik voel mij soms "zwanger"door het leven van Christus,God in mij.
Zwanger maar ook onzwanger want Hij is leven van mijn leven.
Ook al is er een plots vertrek,dan is dit voorbereiding op iets anders.
Ook al lijkt Hij vertrokken,Hij is en blijft er steeds.
Ingrid Hoet.

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite