Werk van God

Op 22 december hield Benedictus XVI zijn jaarlijkse kersttoespraak tot de leden van de Romeinse Curie. Een passage uit deze 6 pagina’s lange tekst werd door sommigen geïnterpreteerd als een aansporing tot “homophobie”.

Misschien een goed idee om gewoon even bedoelde passage te lezen.

“Omdat het geloof in de Schepper een wezenlijk onderdeel vormt van het Christelijk Credo, mag en kan de Kerk zich er niet toe beperken, alleen de boodschap van heil over te brengen. Ze heeft een verantwoordelijkheid voor de schepping en zij moet die verantwoordelijkheid ook openlijk laten gelden. En daarbij mag ze niet alleen het milieu, het water en de lucht als gemeenschappelijke goederen van iedereen beschermen. De Kerk moet ook de mensen beschermen tegen zelfvernietiging. Er is nood aan een soort van ecologie van de mens, in de juiste betekenis van het woord.

Wanneer de Kerk spreekt over de natuur van de mens als man en vrouw en vraagt dat deze orde van de schepping gerespecteerd wordt, dan is dit niet het resultaat van een verouderde metafysica. Het gaat hier over geloof in de Schepper en over luisteren naar de taal van de schepping. Als men deze devalueert leidt dit tot zelfvernietiging van de mens en zodoende tot de vernietiging van het werk van God zelf.

Wat vaak met de term "gender" wordt aangegeven en bedoeld is, leidt uiteindelijk tot de zelfemancipatie van de mens los van de schepping en van de Schepper. De mens wil zichzelf scheppen en uitsluitend en alleen zelf bemoeien met wat hem betreft. Maar zo leeft hij tegen de waarheid in, tegen de Scheppergeest. De regenwouden verdienen zonder meer onze inzet tot bescherming ervan, maar niet minder verdient de mens als schepsel onze bescherming, omdat in hem een boodschap is geschreven, die op geen enkele manier de vrijheid van de mens vermindert, maar juist zijn vooronderstelling is.

De grote scholastieke theologen hebben het huwelijk, het levenslange verbond tussen man en vrouw, omschreven als het sacrament van de schepping, ingesteld door de Schepper zelf, dat door Christus, zonder dat hij de boodschap van de schepping veranderde, ingevoegd heeft in de geschiedenis van zijn verbond met de mensheid. Het maakt deel uit van de boodschap waarvan de Kerk moet getuigen dat de Scheppende Geest aanwezig is in heel de natuur, en in het bijzonder in de natuur van de mens die geschapen is naar het beeld van God.

Het zou heilzaam zijn om vanuit dit perspectief opnieuw de Encycliek “Humanae Vitae” te lezen: het was de bedoeling van Paus Paulus VI om de verdediging op te nemen van liefde tegen seksualiteit als een consumptieartikel, van de toekomst tegen de absolute voorrang van het heden, en van de menselijke natuur tegen haar manipulatie.”