Wals

Daarnet kregen we een boeiende uiteenzetting door een Engels/Maltese professor (Toni Sant) over hoe de nieuwe media bijdragen tot de socialisering van jongeren.

Een van de zaken die ik onthoud is zijn “a-morale” benadering van het medium internet. Eenvoudig uitgedrukt: het internet is niet goed of slecht. Het is en maakt meer en meer deel uit van de leefwereld van (jonge) mensen. Punt aan de lijn. De uitdaging is om er op een zinvolle manier gebruik van te maken.

Probleem is dat het nieuw is. Volwassenen zijn er niet mee opgegroeid. Er bestaat een zekere terughoudendheid en dus angst tov het onbekende van het nieuwe. Het is evenwel niet omdat er heel wat negativiteit op het internet circuleert, dat dit ook aan het internet te wijten is. Zonde is niet meteen een recent fenomeen.

Hoe zullen we over 200 jaar terugkijken naar de soms heel sceptische benadering die velen vandaag hebben tov het internet? Onderstaande tekst is weldra 200 jaar oud …

Vorige vrijdag werd voor het eerst aan het Hof van Engeland die vreemde en schunnige dans vertoond die men de WALS noemt. Het volstaat om te kijken naar de wulpse verstrengeling van de lichamen die aan mekaar geplakt lijken, om te snappen dat dit mijlen verwijderd is van de zedige terughoudendheid die tot op heden als kenmerkend werd beschouwd voor de Engelse vrouwen. Zolang deze obscene vertoning enkel maar prostituees en overspelige vrouwen betrof, vonden we het niet nodig om hier aandacht aan te besteden. Maar nu dit door het slechte voorbeeld van de hogere klasse wordt opgedrongen aan de andere respectabele bevolkingsgroepen, voelen wij ons verplicht om al de ouders ervoor te waarschuwen hun dochter bloot te stellen aan zo’n noodlottige besmetting.

The Times of London
1816