Smaak
Het was de eerste keer dat de jonge vrouw bad met de Schrift. Het was niet alleen “gelukt”. Ze had er gewoon deugd aan beleefd. Een ontdekking die naar meer smaakte. Tot haar eigen verwondering. Ze beschouwde zichzelf wel als christen, maar zeker niet als biddend of vroom.
Het was de ignatiaanse wijze van bidden die haar zo geholpen had: “Een duidelijke en tegelijk vrije structuur. Het legt je niets op helpt je wegwijs in de richting van wat jou kan helpen. Zo hoef je het niet allemaal zelf uit te vinden.”
Levende traditie heet dat. Delen
Reacties