Ketens



Het is maar als je begint te bewegen, dat je merkt dat je ketens meesleurt.”

Dit citaat (zonder vermelding van auteur) las ik op het facebookaccount van een medebroeder. Eerst leek het me maar zwartgallig. Bij nader toezien is het misschien eerder geruststellend.

Je hoeft geen schrik te hebben om geconfronteerd te worden met je beperkingen. Dat is nu eenmaal onze "condition humaine". Die confrontatie komt er overigens maar in de mate dat je je waagt aan het echte leven.


Delen

Reacties

Han zei…
Dit is ozo waar! Aanvankelijk herkende ik het niet en sleurde en sleurde. Met hulp van boven zijn de ketenen verbroken, en nu ga ik. Rinkelend met de restjes...
Maar in volle vreugde.
Griet zei…
Ik vind het soms zo moeilijk om te leven met mijn beperktheden. voortdurend bots ik op mijn eigen grenzen. Maar het geeft me steeds een diepe vreugde als ik eens mijn grenzen een beetje kan verleggen doordat ik me kan losmaken van alles wat me vastzet.
Myriam zei…
"Het is maar als... ." Vandaar... de beste stuurlui staan inderdaad aan wal.

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)