Een klein kind achterlaten
Voorbije dinsdag publiceerde ik volgend citaat van Ignatius: "God in de steek laten om Gods wil is geen verlies maar wel grote winst op de rekening van de ziel."
Gisteren kwam daar een mooie "reactie" op die ik graag met u deel:
Gisteren kwam daar een mooie "reactie" op die ik graag met u deel:
In Vanden XII Dogheden, een werk dat tot vrij
recent werd toegeschreven aan Jan van Ruusbroec, vind je het volgende verhaal:
Er was eens te Brussel, in het Sint-Jansgasthuis, een devote zuster, die goed was voor de zieken. Eens lag ze te bed en onze Heer Jezus Christus kwam bij haar liggen als een klein kindje. Toen hoorde ze echter dat er een zieke was die hulp nodig had. Ze stond op en ging naar de zieke, hielp hem bij wat hij nodig had, en liet onze Heer alleen liggen. Wanneer ze terugkwam vond ze onze Heer Jezus Christus als een volwassen man, Hem die ze als een klein kind achtergelaten had. En Hij zei: “Zo ben Ik in uw hart gegroeid, want u hebt Mij omwille van Mij achtergelaten, en het genoegen dat u van Mij had, hebt u om mijnentwil achtergelaten, om mijn ledematen te gaan dienen.”
Er was eens te Brussel, in het Sint-Jansgasthuis, een devote zuster, die goed was voor de zieken. Eens lag ze te bed en onze Heer Jezus Christus kwam bij haar liggen als een klein kindje. Toen hoorde ze echter dat er een zieke was die hulp nodig had. Ze stond op en ging naar de zieke, hielp hem bij wat hij nodig had, en liet onze Heer alleen liggen. Wanneer ze terugkwam vond ze onze Heer Jezus Christus als een volwassen man, Hem die ze als een klein kind achtergelaten had. En Hij zei: “Zo ben Ik in uw hart gegroeid, want u hebt Mij omwille van Mij achtergelaten, en het genoegen dat u van Mij had, hebt u om mijnentwil achtergelaten, om mijn ledematen te gaan dienen.”
Reacties