Dwalende ziel
“Altijd maar spreken over uitzonderlijke genades, over visioenen, over openbaringen, enkel met dat soort zaken bezig zijn, je er weinig om bekommeren te weten wat er zich afspeelt in je hart of om daar wat orde te scheppen, gebrek hebben aan eenvoud en oprechtheid tegenover je oversten en je geestelijke begeleiders, in je gebed enkel maar oog hebben voor de goddelijkheid en helemaal niet voor de heilige menselijkheid van de Heer, een levenswijze en gevoelens koesteren die tegengesteld zijn aan de leer en de gebruiken van de heilige Kerk, het zijn allemaal tekenen van een ziel die dwaalt.”
Louis Lallemant sj (1578-1635)
Doctrine spirituelle
.jpg)
Reacties
1896.- Ik lees de werken van Sint Jan van het Kruis. Deze lectuur brengt aan mijn ziel een overvloed van licht. Ik begin te begrijpen wat het is te leven uit geloof, en geen rekening te houden met de wisselingen van tijd of temperament; tegelijk zie ik duidelijker dan ooit welk gevaar zij lopen die op eigen oordeel vertrouwen en zich laten leiden door een ander licht dan dat van de leer der Kerk en het geopenbaarde woord.
In: Christus Ideaal van de priester, 1954, p. 342.
Deze tekst draag ik geestelijk nog altijd bij me temidden van allerlei christelijke stromingen en wildgroei, temidden ook van een massa zelf het wiel en het vuur opnieuw uitvinders, richt ik mij op Rome door alles heen, op boeken als Gave en Geheim van JP II. Dat geeft mij rust en sterkte in alle verwarringen en desoriëntatiepogingen van deze tijd.