“Waiting for the barbarians”


Tijdens mijn vakantie heb ik verschillende romans gelezen. Graag deel ik enkele indrukken met u.

“Waiting for the barbarians” door J.M. Coetzee, nobelprijswinnaar (3/4).

Deze roman (1980) speelt zich af in Zuid-Afrika, ik vermoed in het begin van de 19de eeuw. Een klein, vooruitgeschoven garnizoenstadje wordt geobsedeerd door de angst voor “de barbaren”, ttz de indigeense bevolking die er omheen woont. De schrijver toont haarfijn aan hoe deze angst zichzelf in stand houdt en voedt. Het brengt de soldaten en de burgers tot onwaarschijnlijk gedrag tav de inheemse bevolking, maar ook tov de eigen mensen die deze onmenselijkheid aanklagen.

Hoofdpersonage is een oudere rechter die tegen de beestachtige behandeling van de Afrikanen wil ingaan. Niet alleen in woord. Ook in daad. Hoewel er niet naar hem wordt geluisterd, is hij toch de enige lichtstraal in deze historische roman. En wel een die een prachtig, zij het tragisch, licht verspreidt. Weliswaar kan de aanklacht van één man het onrecht niet ongedaan maken. Maar het herstelt wel, tot op zekere hoogte, de mogelijkheid om te geloven in en te hopen voor de mensheid.

Een van de meest indrukwekkende romans die ik de voorbije jaren gelezen heb.

Reacties

Meest gelezen

Wat is nu eigenlijk precies de christelijke hoop? - Vertaling van de homilie van paus Franciscus in de nachtmis 2024

Hoe een stamelende en schijnbaar verwarde oude jezuïet mij de diepere betekenis van de Advent deed ontdekken - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de vierde zondag van de advent

Paus Franciscus vertelt een jezuïetengrap - Lach je mee?

Gewoonte is geen noodlot: wat wil jij veranderen dit jaar? - Heerlijk creatief filmpje

"Die koude stal ben jezelf!" - Hoe omgaan met kille eenzaamheid op Kerst?

De kersttijd: romantisch en idyllisch? Wat dacht je van het feest van de Onnozele kinderen? - Videootje

Laatste dag van het jaar. Groeien in hoop met dit bijzondere videoverhaal