Conservatief, progressief of grijze muis?

 “America”, zo heet het tijdschrift voor katholieke intellectuelen van de Amerikaanse jezuïeten. Het heeft de reputatie van “liberal”, ttz progressief te zijn. Sinds kort heeft America een nieuwe hoofdredacteur: Matt Malone sj, amper 40 jaar oud en voormalig politiek speechwriter.

Malone heeft vorige maand een opmerkelijke redactionele koerswijziging doorgevoerd. Hij heeft beslist dat voortaan de woorden “progressief” en “conservatief” niet meer zullen worden gebruikt om het standpunt en de achtergrond van katholieke geloofsgenoten te omschrijven. De achterliggende idee is dat dergelijke omschrijvingen niet alleen niet adequaat zijn. Ze zijn ook contraproductief. Eerder dan mensen, in casu katholieke christenen, meer naar elkaar toe te doen groeien, bevestigen en vergroten ze tegenstellingen en vooroordelen. Dit is letterlijk niet “katholiek”.

Dit nieuws vervulde me met vreugde. Het sluit volledig aan bij wat ikzelf ook aanvoel en probeer toe te passen: binnen de Katholieke Kerk, maar ook naar protestantse broers en zussen in het geloof, en ruimer, naar andere mensen van goede wil. Onze verschillen en verdeeldheid  bestaan. Ik verlang ze niet te ontkennen of te minimaliseren. Tussen christenen zijn ze aanstootgevend, niet in het minst in het oog van de niet- of andersgelovigen. Er is evenwel veel meer, in het bijzonder tussen christenen, dat ons bindt. Onze verdeeldheid is eigenlijk voorbijgestreefd . Ze belemmert in niet geringe mate onze apostolische slagkracht en maatschappelijke relevantie.

Voor mij impliceert deze groeiende gevoeligheid, onder meer, dat ik probeer om in mijn woordgebruik, denken en handelen die verscheidenheid  steeds bewust voor ogen te houden. Eerder dan anderen voor het hoofd te stoten, zal ik proberen constructief met hen samen te werken en rekening houden met hun gevoeligheden.

De paradox is dat deze groeiende oecumenische openheid maakt dat ik zowel mijn eigen traditie als die van de anderen meer ga appreciëren en naar waarde schatten. Ik voel me eerder meer bewust katholiek dan dat ik me zie evolueren naar een grijze muis. Het geeft me kracht, vertrouwen en een groeiend geloof. 

Ik denk oprecht dat dit het is dat de Geest van ons verwacht.