Wat het christelijk geloof verschillend maakt van alle andere godsdiensten

Homilie bij het feest van de Heilige Drie-Eenheid

We zien ze vaak afgebeeld in de schilderkunst. Vader, Zoon en Heilige Geest. Een oudere Heer, lange witte baard, op een wolkje gezeten, de hand reikend naar of kijkend naar Jezus, de Zoon, al of niet met het kruis. De Geest neemt vaak de vorm aan van een duif of van een stralende lichtstraal. Gewoonlijk vertrekt het samenspel uit de hemel. Doorgaans is er ook een link met wat er gebeurt op Aarde. Nu eens wordt er een verbondenheid uitgebeeld tussen God de Vader en Jezus, de mensgeworden Zoon. Andere keren wordt dan weer een gerichtheid gesuggereerd van de Drieëenheid op concrete mensen.

In de grote eetzaal van de Oude Abdij van Drongen, hangt ook zo’n schilderij. Het stelt het visioen voor van de heilige Ignatius aan een klein kerkje, La Storta. In zijn autobiografie zegt Ignatius over die ervaring dat hij er door God “bezocht” werd. Meer in het bijzonder ervoer de mystieke Ignatius er dat God de Vader hem bij zijn Zoon plaatste. Ignatius interpreteerde deze intieme gebedservaring als een Goddelijke bevestiging van de gemeenschappelijke onderscheiding van de eerste gezellen om een nieuwe Orde te stichten, die zij het “Gezelschap van Jezus zouden noemen”.

Samen met het christologische dogma over de menswording en de dubbele natuur van Christus (mens én God) behoort de dogmatische traditie over de Triniteit tot de absolute kern van ons christelijk geloof. Wij geloven niet zomaar in God. Dat doen de joden en de moslims ook. Wij geloven in de drieëne God: één unieke en zelfde goddelijke natuur, die bestaat in drie unieke Personen die voortdurend met elkaar verbonden zijn door een liefdesband. Liefde kan immers niet alleen op jezelf gericht zijn. Ook niet voor God.

Liefde richt zich ook en vooral op de ander. Liefde wenst te geven en te delen. Ook aan wat bestaat of kan bestaan buiten die absolute Oorsprong van de liefde en het leven. De goddelijke Drieëenheid breekt dan ook als het ware uit haar eigen grenzen en voegen. Niet eenmalig. Wel voortdurend. Dat is het wat wij schepping noemen. God die het leven en de liefde, die Hij zelf is, deelt door een werkelijkheid te maken en in stand te houden die bestaat buiten Hem om.

En vermits Gods liefde echt gratuit is, kan die geschapen werkelijkheid zelfstandig leven. Er is geen opgelegde afhankelijkheid van de mens tov God. Toch is het goed en wenselijk voor de mens om de drieëne God te kennen. Immers, de liefde van God voor Zijn schepping is zo groot, dat Hij de mens alles wil geven. God wil alles met ons delen. Zoals we Mozes daarnet hoorden zeggen tot de Israëlieten, dit is volstrekt ongehoord en eigenlijk ook bijna ondenkbaar. En toch is het zo. God verlangt ons te doen delen in zijn goddelijkheid. Daarom is het goed Hem te kennen.

2500 jaar openbaring zijn er nodig geweest om aan ons, mensen, de sleutels te geven om helemaal en definitief toegang te krijgen tot God die zich in Jezus helemaal voor ons ontsluiert.

Broeders en zusters, wij weten ons broeders en zusters. Op onze kleine en tegelijkertijd goddelijk grote maat weten wij ons broeders en zusters van elkaar, omdat wij allen kinderen zijn van God. Meer nog, we weten dat dit geldt voor alle mensen.

Daarnet hoorden we de slotwoorden van Jezus in het Evangelie volgens Matteüs: “Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.”

Het is de zending die Jezus ook meegeeft. Zo te leven dat wij vraagtekens worden voor onze medemensen. Zo te spreken dat wij uitnodigend worden. Zo te beminnen dat wij aantrekkelijk worden. Of preciezer, zo te leven, te spreken en te beminnen dat het zichtbaar en voelbaar wordt dat wij niet enkel uit en over onszelf bezig zijn. Dat wij, zoals Jezus, iconen worden van Gods scheppende liefde.

In daad vooral. Maar ook in woord. In ons gewone dagdagelijkse leven. En ook in de bijzondere initiatieven waartoe de Heer zelf ons vandaag oproept om de bron en voedingsbodem van ons leven ook aan anderen bekend te maken: “Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de Naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.”