Waarom dit geen oproep is tot brandstichting
Vandaag verschijnt onderstaande overweging op www.gewijderuimte.org.
Dikwijls besloot Ignatius zijn brieven naar
jezuïeten die naar de missies vertrokken met de uitdrukking ite, inflammate
omnia – ‘ga, steek de wereld in brand.’ Wat bedoelde hij daarmee? Misschien
was het alleen maar een ‘vooruit, vooruit’ kreet, iets zoals de coach van een
voetbalteam roept, als hij zijn mannen het veld opstuurt om doelpunten te
scoren. Maar dit was het niet, meen ik. Ik denk niet dat Ignatius’ karakter
trekken van een cheerleader had. Hij was een ernstig man die zijn woorden
zorgvuldig koos.
‘Steek de wereld in brand’ is wel een vreemde
uitdrukking. Vuur vernietigt. De wereld staat al in brand van haat, wrok,
hebzucht, wellust, en van zoveel andere passies die individuen en hele
gemeenschappen stukmaken. Maar vuur zuivert ook. In de bijbel branden de
vlammen het onkruid weg, en het vuur van de goudsmid zuivert het goud. Er zijn
ook de tongen van vuur die op Pinksterdag over de apostelen neerdaalden en hen
de kracht van de Heilige Geest schonken.
Ik denk dat Ignatius dit beeld in zijn hoofd
had, als hij zijn jezuïeten zei de wereld in brand te steken. Hij verlangde dat
iedereen zou branden van passie en ijver voor het Koninkrijk Gods.
Jim Manney
.jpg)
Reacties