Waarom Ignatius van Loyola de kardinaalshoed weigerde

Zeven jaar na de stichting van de Sociëteit van Jezus trad de Spaanse edelman, weduwnaar en vader van acht Francisco de Borja (1510-1572) toe tot de jezuïetenorde. Enkele jaren later wilde paus Julius III hem, telg uit een vooraanstaande familie, tot kardinaal maken. Dat was echter niet naar de zin van Sint-Ignatius, die toen de orde leidde. Ignatius begon daarop een onderscheidingsproces, eigen aan de ignatiaanse spiritualiteit.

Het relaas van die onderscheiding, waarin de gevoelens een centrale plaats bekleden, staat in het hart van het boekje Leven met Ignatius van de hand van jezuïet en internetpastor Nikolaas Sintobin. De ignatiaanse spiritualiteit is geen leer, maar heeft meer weg van een gereedschapskist met geestelijke instrumenten die we kunnen gebruiken.

Sintobin toont met verhalen van de eerste jezuïeten en met de regels van onderscheiding aan hoezeer dit een wijze is van in het leven staan: „Onderscheiden is groeien in vrijheid om steeds meer ‘ja’ te kunnen zeggen.” Het is maar naarmate het hart doorlopend verfijnd en uitgezuiverd wordt dat het vindplaats kan worden van Gods concrete verlangen voor de mens. Uiteindelijk weigerde Ignatius een kardinaalshoed voor Francisco de Borja, maar die werd later wel de derde algemene overste van de orde.

Erik De Smet

(Overgenomen uit nieuw.kerknet.be)

Nikolaas Sintobin, Leven met Ignatius, Meinema/Altiora, Zoetermeer/Averbode, 2015, 96 pagina's, ISBN 978 90 3173 978 3, 14,5€

Klik hier om dit boek te bestellen vanuit Vlaanderen
Klik hier om dit boek te bestellen vanuit Nederland