Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj
Iedereen raakt wel eens verstrooid tijdens het gebed. Daar is niets ongewoons aan. Blijven ze je lastigvallen houd er dan rekening mee dat er verschillende soorten verstrooiingen zijn. Gaat het om mensen om wie je geeft, die ziek zijn of het moeilijk hebben, maak dan van die verstrooiing je gebed. Dat is op dat moment belangrijker dan te blijven vasthouden aan de Schrifttekst waarmee je het gebed bent ingegaan. Zijn het verstrooiingen die je van de Heer wegtrekken, richt je dan tot Hem en erken dat je nog zwak bent of op jezelf gekeerd. En herneem dan de tekst. Hoe meer tijd je genomen hebt om tot innerlijke rust te komen bij het begin van het gebed, hoe kleiner het risico op verstrooiingen – ook al kun je ze nooit helemaal van te voren uitsluiten. Mark Rotsaert sj
Reacties
De betekenis van 'ego' is 'denkende zelf'. Baby's hebben een ontluikende denkende zelf - zelfbewust zijn ze op dat moment zeker nog niet - op dat moment kunnen zij per definitie dan ook niet egoïstisch zijn.
Het grijpen naar de fopspeen is niet meer dan een gehoorgeven aan de instinctmatige zuigreflex. En het bemachtigen ervan gebeurt door een ontluikend-denkend experiment. Dat kunnen wij gerust goed gedrag noemen en hoeven wij helemaal niet te problematiseren.
Het slechte gedrag van de mens heeft een psychologische oorsprong en niet een instinctmatige. In normale (gezins-)omstandigheden blijkt dan ook dat echt en bewust egoïsme veel later optreedt.