Die vervelende spiegel van het eigen hart
Jaren geleden woonde ik een voordracht
bij van Dom André Louf, de gewezen abt van de Katsberg. Hij sprak over Symeon van Taibouteh, een
monnik-kluizenaar van het einde van de 7de eeuw, uit het Midden
Oosten. Louf citeerde uitvoerig uit een toespraak gegeven door Symeon naar
aanleiding van de inwijding van een cel. Of wij daar vandaag nog iets kunnen
mee doen? Oordeel zelf maar.
“Wanneer het je lijkt dat je broeders slecht
zijn, wees niet onmiddellijk gestoord en verward, en spaar hen je dwaze ijver.
Kijk liever in je binnenste en begrijp dat het de spiegel van je geweten is die
bezoedeld is wanneer je de overtredingen onderzoekt van wat zou moeten zijn of
de jaloersheid en de kwaadaardigheid van anderen. Besef dat het je verstand is
dat nu als onzuiver beschouwt wat zuiver is. Begrijp zodoende dat het kwaad dat
je bij de anderen ziet alleen maar de schaduw is van de bezoedelde beelden die
in de spiegel van je eigen hart ingedrukt zijn, in je binnenste.
Als iemand niet in staat is zijn naaste te
zien zoals hij is, tenzij hij hem zou zien met diens binnenste oog – wat
onmogelijk is – is het evident dat iedereen zijn naaste ziet zoals hij zelf is,
en niet zoals die in werkelijkheid is; wanneer je de zwakheden van de anderen
ziet, ga binnen tot jezelf, onderzoek je eigen zwakheden, en begrijp met
onderscheiding van de geesten dat indien je zelf niet vrij bent en vrede vindt
omwille van deze persoon, dat je met niemand anders vrede zult vinden.”
Reacties