Mijmering bij een vriendschappelijke begroeting die er geen bleek te zijn


Met veel vertraging zit ik dan uiteindelijk toch in de tram, huiswaarts. Een halte voor tijd ga ik alvast naar de achterkant van de tram, klaar om uit te stappen.

De tram neemt een bocht en ik raak een beetje uit mijn evenwicht. Voor mij zit een man die mij vriendelijk aankijkt terwijl ik even wankel. Net op dat moment reikt hij mij de hand. Hé, dacht ik, van waar ken ik dat gezicht? Spontaan neem ik de uitgestrekte hand aan.

Dan wordt me duidelijk, uit de reactie van die man, dat we mekaar helemaal niet kenden. Zijn uitgestoken hand was er niet een van vriendschappelijke begroeting. Wel van spontane hulp aan een onbekende waarvan hij dacht dat die zou kunnen vallen.

Ik voelde me heel klein, dankbaar en eigenlijk ontroerd.

Zou ik in de tram mijn hand uitstrekken naar een wildvreemde die even het evenwicht kwijt was?

Nikolaas Sintobin sj



Reacties

Ja, natuurlijk. Hè, hè ! Dat gaat automatisch !
renée zei…
zijn hart stak in die hand !!!!een normale fijn reaktie !!!

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)