Sterven als daad van vertrouwen
Ons christelijke geloof nodigt ons uit om naar
alles op een nieuwe wijze te kijken. De
verhalen in de evangelies over de blinden hebben wel te maken met het
herstellen van het lichamelijke zien. Maar ook met veel meer. Jezus tracht ons
wazig innerlijke oog a.h.w. scherper in te stellen, zodat we de diepere dimensie
van het leven kunnen zien zoals hij die ziet. De evangelies op de juiste wijze
lezen is alsof we aan de ogen een staaroperatie hebben ondergaan.
Paus Franciscus heeft zijn eerste encycliek “Het licht van het geloof” genaamd. Daarin
verlaat hij het oude beeld van het geloof als een sprong in de leegte, maar
spreekt hij over het geloof als een licht dat alles verheldert en ons zo in
staat stelt de juiste weg te vinden. Als
we leven vanuit ons geloof, dan wordt onze ziel een lichtend vuur.
Wij krijgen bijvoorbeeld te maken met dat dagelijkse
mysterie van de dood. Iets wat toch onze weerstand oproept. Dan nodigt het
christelijke geloof ons uit om naar de toekomst te kijken, in de vaste hoop dat
alles anders zal worden, dat achter iedere dood een volkomen zuiver en
overdadig rijk leven op ons wacht.
We weten niet echt wat de dood waard is. Juist
daarom is de dood een test voor ons vertrouwen en onze liefde. Hij biedt ons de
kans God het meest sluitende bewijs te leveren van onze liefde. De dood wordt
onze opperste daad van vertrouwen door te kiezen voor het geloof dat er na de
dood geen duisternis komt. Wel licht. Geen lege stilte. Wel de barmhartige en ons welkom hetende stem van
God. Wij vertrouwen erop dat wij het gelaat van God zullen zien en meer lieve
woorden zullen horen dan we dit ooit op aarde hebben kunnen geloven.
Brian Grogan sj
Reacties