Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag. Vijfentwintigste zondag door het jaar, C : Amos 8,4-7 1 Timoteüs 2,1-8 Lucas 16,1-13 Mijn eerste taak als jezuïet is internetpastoraat. Het wereldwijde web is mijn tweede thuis geworden. Een thuis omdat het voor mij een voorkeursplek is waar ik het Evangelie mag ontdekken en op mijn beurt doorgeven. Het internet heeft ook schaduwzijden. Een daarvan is dat het internet nooit vergeet. Het feit dat er thans zoveel schandalen aan het licht komen, heeft hier mee te maken. Het internet is onverbiddelijk. Wat er eenmaal op staat, kan je er nauwelijks vanaf krijgen. Ik moest hieraan denken toen ik de lezing uit Amos las. De profeet klaagt er de praktijken aan waarmee kooplui arme mensen bedriegen. Geen van hun daden zal Ik ooit vergeten!, horen we God zeggen. “ Goed zo!” , was mijn spontane reactie. Onrechtvaardigheid moet gestraft worden. Als ik hier echter even over nadenk, gaat mijn hevigh...
Reacties
Blijkbaar snap ik het niet helemaal😂
Ik ben niet alleen hierin. Het komt nog wel voor dat buren vragen waar iemand is gebleven, opgeruimd naar een tehuis: hij of zij VIEL, eenmaal op hun nieuwe plek vallen ze nog vaker, niet gewend.
Bij de rijken gaat het om de erfenis.
DAAR MAG JE EEN GRONDIGE AFKEER VAN HEBBEN.
Vreemd dat mensen hun leven beëindigen? Dat is het onrechtvaardigste dat ik heb meegemaakt: 2 zijn van verdriet gestorven, nr. 3 is er slecht aan toe.
IK HEB ER NIETS MEER OVER TE ZEGGEN.
Handelingen 10: 34,35.