Weten katholieken om te gaan met humor? - Naar de wortels van de lach (2/3)


Een tijd geleden werd ik voor het weekblad “Kerk en Leven” geïnterviewd over de band tussen humor en spiritualiteit. Ik deel graag enkele uittreksels met u. (2/3)

-       ‘Al lachend zegt de zot de waarheid’, luidt het spreekwoord. Machthebbers, of een instituut als de Kerk, ervaren humor wel eens als een bedreiging.

Dat de Kerk niet altijd met humor overweg kon, komt onder meer treffend tot uiting in Umberto Eco’s roman De naam van de roos, waar een pater een manuscript van Aristoteles over de lach met gif behandelt om te beletten dat iemand het zou lezen. Toch heeft de katholieke Kerk een veeleer sterke traditie als het aankomt op humor. Kluchten maakten deel uit van het rijke roomse leven. En in zijn autobiografie drijft Ignatius, stichter van de jezuïeten, de spot met zichzelf. In de inleiding beschrijft een van zijn gezellen hem als een kleine, kale Spanjaard met pretoogjes.

Ook paus Franciscus maakt geregeld grapjes. Voor hem is het duidelijk dat niet de structuren of de gevestigde orde, maar wel de Blijde Boodschap op de eerste plaats komt. Humor heeft iets subversiefs, maar dat heeft het Evangelie ook. Het dwingt ons om onze gods- en wereldbeelden voortdurend in vraag te stellen.

Reacties

Cilia zei…
Voor mij is humor een levenskracht. ik hoorde het thuis als kind en mijn vader was er een specialist in. Het doet mij verder kijken dan de woorden die ik hoor. Ook mijn vader had op zijn. Ik merk dat ik vaak woorden uitspreek, handelingen stel, waar er zonder dat ik de bedoeling had, om gelachen word. Het is een tweede natuur. Dan komt het beeld van mijn vader voor de geest en dank ik hem. Ook hij has zo van die pretoogjes tot zijn 99° jaar. Heel de familie was bij hem op bezoek en het was niet zo best met hem. Hij vroeg ons: "Wil jij Anna, Stan, Maria en zo de hele familie persoonlijk, ook mij; "Wil jij dat ik 100j zou worden," Ik antwoordde net zoals mijn broers en zussen:"Nee vader zoals je nu bent moet je voor mij geen 100j worden." Wij vertrokken en hij zei; "Tot zondag om 14 00u" De volgende zondag, was ik me aan het klaar maken om hem te bezoeken en ik kreeg telefoon dat mijn onze vader juist gestorven was. Om 14.00 u waren wij allen rond zijn bed Mijn broer zei: "Dat is de laatste 'streek'die hij deed,zijn laatste humor die hij ons kon nalaten."

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)