Hoe het komt dat echte liefde zo veerkrachtig is - Een overweging van Nikolaas Sintobin sj over liefde (7/7)
De geliefde zal nooit helemaal zijn zoals je hoopt of je
alles kunnen geven wat je verlangt, zoals en wanneer je het verlangt. Dat hoeft
ook niet. Immers, liefde leert om los te laten, ook wat je soms niet wil of kan
loslaten. Om je te laten raken, ook waar je niet geraakt wil worden. Om te
aanvaarden dat de ander je uiteindelijk ontsnapt en dat dit maar goed is ook. Naarmate
je, met vallen en opstaan, leert om je geliefde zichzelf te laten zijn, zal je
ontdekken dat de beminde je meer, anders en vaak mooier kan geven dat je zelf
had kunnen denken.
De veerkracht van de liefde is zo groot dat zij het mogelijk
maakt om met nieuwe energie steeds opnieuw te beginnen. Soms tegen beter weten
in. Geven en ontvangen. Keer op keer nieuwe lagen en dimensies ontdekken. Bij
de ander, bij je zelf en bij elkaar. Meestal onopvallend en gewoon. Toch mooi
en uniek, want opgemerkt door liefde.
Hoe belangrijk je eigen inspanningen ook zijn, uiteindelijk
is liefde niet iets wat je zelf maakt. Je ontvangt de liefde. Liefde wordt je
gegeven, vaak onverwacht. Gelukkig maar.
Tegelijk ook best lastig. Want dit betekent dat je liefde niet naar je hand kan
zetten of programmeren. Liefde is niet logisch of voorspelbaar.
Nikolaas Sintobin sj
Reacties