Leg je hoofd maar in mijn hand - een paaservaring

Stefan schreef onderstaand gedicht na een bijna-doodervaring. Vetrekpunt was, onder meer, de ontmoeting met de behandelende chirurg,  meteen erna. Dank aan Stefan dat ik dit met jou, lezer, mag delen op tweede Paasdag. Je kan er wellicht iets in lezen van de barmhartige samaritaan. Maar zeker ook van de verrezen Jezus, steeds op zoek naar zijn mensen.


ik en jij


langs de weg van kou en wonden

zag je mij, je greep mijn hand

nog niemand had mij hier gevonden

hoe kwam jij hier zomaar dagen

was er sprake van een oude band

en wist je van mijn kwetsbaarheid

waar hoorde jij mijn vroeger klagen

zocht je mij al voor de tijd?


in je ogen zag ik tranen

vreemd ontroerd ving je mijn blik

geraakt door mijn verwoest bestaan en

afgebroken leven las je

in mijn koud gelaat de schrik

dat niets meer was wat het ooit leek

omdat wat eerst mijn leven was

de loze weg ten dode bleek


naast mij neergezeten zei je:

‘k ben zo blij je terug te zien

hier mag je zijn, kom blijf nu bij me

leg je hoofd maar in mijn hand

je hart en handen bovendien

ja laten we het leven leven

dat ons draagt in liefdesband

om niets aan ons door God gegeven

Stefan Ram




Reacties

Truus zei…
Wat een mooi gedicht.

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite