Nikolaas Sintobin sj krijgt publieksprijs voor beste spirituele boek 2021

Gisteren kreeg ik de publieksprijs voor mijn boek Vertrouw op je gevoel. Kerknet stelde me enkele vragen naar aanleiding hiervan

1. Het is bijzonder dat je de publiekprijs krijgt. Hoe ervaar jij zelf die onderscheiding

Boeken schrijven maakt deel uit van mijn werk als jezuïet. Zo’n prijs interpreteer ik als een bevestiging dat dit werk wordt gewaardeerd. Dat maakt mij blij. Ik geef veel voordrachten. Dan kan je mensen gedurende  1 à 2 uur iets aanreiken. Het lezen van een boek duurt veel langer en kan daarom veel dieper gaan. Die publieksprijs draagt er hopelijk toe bij dat het boek verder verspreid en gelezen wordt. Er zijn nu al vijf drukken. Hoe meer lezers hoe meer vreugde, op aarde en in de hemel!

2. Kan je kort iets vertellen over de inhoud van jouw boek en ook waarom de Heilige Ignatius van Loyola, de stichter van de jezuïeten, volgens jou nog relevant is en een inspiratiebron kan zijn voor vandaag.

Ignatius leert hoe gevoelens een vertrekpunt kunnen zijn om God op het spoor te komen in je leven. Volgens hem is God dus terug te vinden in de ervaring van de mensen. Dat sluit naadloos aan bij onze cultuur. Die waardeert zowel de persoonlijke ervaring als de gevoelens. 

Nogal wat spiritualiteitsboeken gebruiken veel jargon en vooronderstellen een hoog “geloofsniveau” bij de lezer. Beide liggen vandaag voor veel mensen moeilijk. Ignatius van Loyola vraagt om te incultureren: om de Blijde Boodschap van Jezus te beleven en te delen in en dankzij de eigen cultuur. Daarom heb ik gekozen voor laagdrempeligheid, “gewoon” woordgebruik en veel uit het leven gegrepen voorbeelden.

Paus Franciscus heeft een synodale dynamiek gelanceerd in onze Kerk. Daarbij speelt de (ignatiaanse) onderscheiding een centrale rol: hoe komen we erachter waar Gods Geest zijn Kerk toe uitnodigt. Dit onderscheidend luisteren naar de Geest is net het onderwerp van mijn boek.

3. Je krijgt nogal snel het etiket van internetpastor opgekleefd. Ben jij daar gelukkig mee? En op welke manier kan de kerk op internet en sociale media in het algemeen aanwezig zijn en hoe kunnen die voor haar een meerwaarde betekenen?

Ik ken weinig of geen andere mensen die zich internetpastor noemen. Ik hoop dat hier snel verandering in komt. De digitale transitie is immers een realiteit. De plek bij uitstek waar je vandaag (nieuwe) mensen kan bereiken is het internet. Het is een plicht, beter, een heerlijke uitdaging voor christenen om ook in de digitale omgeving het Evangelie van Jezus aan te bieden. 

Het internet biedt ongekende mogelijkheden. Vlak voor ik deze regels schreef hield ik een gebedsviering via Zoom (video) voor de deelnemers aan onze digitale adventsretraite. Ik was ontroerd toen ik op de tientallen schermpjes een ziekenhuiskamer zag. Met een mondkapje aan en omringd door allerhande machines kon de bedlederige Noël, dankzij internet, deelnemen aan onze gebedstijd.

In Vlaanderen hebben we reeds het uitstekende Kerknet. Er is de onvolprezen Thomaswebsite voor het godsdienstonderwijs. Ook de jezuïeten investeren veel in digitaal pastoraat. Al bij al is het digitale aanbod in christelijk Vlaanderen echter nog relatief beperkt. Ik hoop oprecht dat snel ook andere groepen in de Kerk zich meer gaan toeleggen op een professionele en creatieve aanwezigheid in de digitale omgeving.

Een meer uitgebreid artikel vind je hier op kerknet