Het Geestelijk Testament van emeritus paus Benedictus XVI

Het Geestelijk Testament van emeritus paus Benedictus XVI 

De Heilige Stoel heeft op zaterdagavond 31 december 2022 het Geestelijk Testament van paus emeritus Benedictus XVI vrijgegeven, gedateerd op 29 augustus 2006.

Als ik in dit late uur van mijn leven terugkijk op de decennia die ik heb doorgemaakt, zie ik allereerst hoeveel reden ik heb om te danken. Bovenal dank ik God zelf, de gever van alle goede gaven, die mij het leven heeft gegeven en mij geleid heeft door allerlei verwarringen heen; die mij altijd weer heeft opgevangen als ik begon af te glijden, die mij altijd weer het licht van zijn aangezicht heeft gegeven. Terugkijkend zie en begrijp ik dat zelfs de donkere en moeizame stukken van deze weg tot mijn redding dienden en dat Hij mij juist daarin goed heeft geleid.

 

Ik dank mijn ouders, die mij in moeilijke tijden het leven schonken en met hun liefde een prachtig huis voor mij bouwden, dat tot op de dag van vandaag als een helder licht door al mijn dagen schijnt. Het helderziende geloof van mijn vader heeft ons, broers en zussen, leren geloven en stond vast als gids te midden van al mijn wetenschappelijke kennis; de oprechte vroomheid en grote vriendelijkheid van mijn moeder blijven een erfenis waarvoor ik haar niet genoeg kan bedanken. Mijn zus heeft mij tientallen jaren onbaatzuchtig en vol vriendelijke zorg gediend; mijn broer heeft altijd de weg voor mij gebaand met de scherpzinnigheid van zijn inzichten, met zijn krachtige vastberadenheid en met de opgewektheid van zijn hart; zonder dit altijd verdergaan en meegaan zou ik de juiste weg niet hebben kunnen vinden.

 

Ik dank God uit de grond van mijn hart voor de vele vrienden, mannen en vrouwen, die Hij altijd aan mijn zijde heeft geplaatst; voor de medewerkers in alle fasen van mijn pad; voor de leraren en studenten die Hij mij heeft gegeven. Ik vertrouw hen allen dankbaar toe aan zijn goedheid. En ik dank de Heer voor mijn prachtige huis in de Beierse uitlopers van de Alpen, waarin ik steeds weer de pracht van de Schepper zelf heb kunnen zien schijnen. Ik dank de mensen van mijn vaderland dat ik steeds weer de schoonheid van het geloof mocht ervaren. Ik bid dat ons land een land van geloof zal blijven en ik vraag u, beste landgenoten, om uw geloof niet te laten afleiden. Tot slot dank ik God voor al het moois dat ik mocht ervaren tijdens de verschillende etappes van mijn levenspad, maar vooral in Rome en in Italië, dat mijn tweede thuis is geworden.

 

Ik vraag uit de grond van mijn hart om vergeving aan allen die ik op enigerlei wijze onrecht heb aangedaan.

 

Wat ik eerder zei over mijn landgenoten, zeg ik nu tegen allen die aan mijn dienst in de Kerk zijn toevertrouwd: houd stand in het geloof! Laat u niet in verwarring brengen! Vaak lijkt het alsof de wetenschap - enerzijds de natuurwetenschappen; anderzijds het historisch onderzoek (vooral de exegese van de Heilige Schrift) - onweerlegbare inzichten te bieden heeft die in strijd zijn met het katholieke geloof. Ik ben van oudsher getuige van de veranderingen in de natuurwetenschap en heb gezien hoe schijnbare zekerheden die indruisten tegen het geloof verdwenen en geen wetenschap bleken te zijn, maar wel filosofische interpretaties die slechts de schijn hadden van wetenschap - zoals het bovendien in de dialoog met de natuurwetenschappen is dat het geloof de grenzen van de reikwijdte van zijn stellingen en dus zijn eigen specificiteit heeft leren begrijpen. Sinds 60 jaar volg ik het pad van de theologie, in het bijzonder van de bijbelwetenschappen, en heb schijnbaar onwrikbare stellingen zien instorten met de wisselende generaties; ze bleken slechts hypothesen te zijn: de liberale generatie (Harnack, Jülicher, enz.), de existentialistische generatie (Bultmann, enz.), de marxistische generatie. Ik heb gezien, en zie, hoe uit de wirwar van hypothesen de redelijkheid van het geloof is ontstaan en opnieuw ontstaat. Jezus Christus is waarlijk de Weg, de Waarheid en het Leven - en de Kerk, in al haar tekortkomingen, is waarlijk zijn Lichaam.

 

Tot slot vraag ik nederig: bid voor mij, opdat de Heer mij, ondanks al mijn zonden en tekortkomingen, toelaat tot de eeuwige woningen. Naar allen die aan mij zijn toevertrouwd, gaat mijn hartelijk gebed uit, dag na dag.

 

Benedictus XVI