Paus Franciscus over de voorwaarden om in de biechtstoel de vergiffenis te ontvangen
Enkele ongeruste kardinalen hebben deze zomer aan paus Franciscus vragen gesteld over vijf leerstellige punten. Op 2 oktober 2023 is het antwoord gepubliceerd. Het is ondertekend door de paus zelf. De laatste vraag ging over de biecht. Die kardinalen vroegen of het waar is dat vergeving moet beschouwd worden als een mensenrecht en dat er een verplichting is om de absolutie te geven.
In zijn antwoord geeft paus Franciscus een mooie catechese over het sacrament van de verzoening. Ik heb het voor u vertaald uit het Spaans.
a) Berouw is noodzakelijk voor de geldigheid van sacramentele absolutie en impliceert een besluit om niet te zondigen. Maar het gaat hier niet over wiskunde, en ik moet u er nogmaals aan herinneren dat de biechtstoel geen douanekantoor is. Wij zijn niet de eigenaars, wel nederige rentmeesters van de sacramenten die de gelovigen voeden omdat deze gaven van de Heer, meer dan relikwieën die bewaard moeten worden, hulpmiddelen van de Heilige Geest zijn voor het leven van mensen.
b) Er zijn veel manieren om berouw uit te drukken. Bij mensen met een zeer gekwetst gevoel van eigenwaarde is zichzelf schuldig verklaren vaak een wrede marteling, maar alleen al het komen naar de biechtstoel is een symbolische uitdrukking van berouw en van het zoeken naar Gods hulp.
c) Ik wil er ook aan herinneren dat we het soms moeilijk vinden om ruimte te maken voor de onvoorwaardelijke liefde van God in de pastorale zorg (Amoris laetitia, 311), maar we moeten leren om dat te doen. In het spoor van Johannes Paulus II is het mijn overtuiging dat we van de gelovigen geen al te precieze en zekere voornemens van verandering moeten eisen, die uiteindelijk abstract en soms zelfs narcistisch worden, maar dat zelfs de voorspelbaarheid van een nieuwe terugval geen afbreuk doet aan de authenticiteit van het voornemen (Johannes Paulus II, 22 maart 1996).
d) Tenslotte moet het duidelijk zijn dat alle voorwaarden die gewoonlijk verbonden zijn aan de biecht in het algemeen niet van toepassing zijn wanneer een persoon die stervende is of met zeer beperkte mentale en psychologische vermogens.
Reacties
Als we die houding eens met z'n allen konden aannemen t.a.v. elkaar.
Het is geen minimaliseren van de daden wel kijken naar de mens vanuit liefde in zijn sterkste vorm nl. "onvoorwaardelijk". Naar menselijke maat soms onmogelijk, in Gods ogen wel!
Ik word doodziek van deze onxerwerpen.
Het is allemaal bekend
in een abdij bij een pater priester. Het gebeurde in mijn 85ste levensjaar.
Nu verlang ik meerdere keren in het jaar naar zulk samenzijn, samen bidden.
Het Sacrament vol genade en vergeving is mij enorm dierbaar!