Wie Chileense drugsverslaafden kracht geeft om te vechten - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor deze zondag

 

18e zondag door het jaar B

Ex. 16, 2-4.12-15  Ps. 78 (77), 3 en 4bc, 23-24, 25 en 54  Ef. 4, 17.20-24: Joh. 6, 24-35

Drie maanden lang heb ik hun leven gedeeld: een paar tientallen jongens en mannen tussen de 15 en 40 jaar. Ze hadden stuk voor stuk een zwaar drugsverleden. De meesten hadden alle denkbare en ondenkbare misdrijven gepleegd. Drugs kost veel geld. In Villamavida, een therapeutische gemeenschap voor verslaafden in het Zuiden van Chili, werkten ze intens aan de opbouw van een nieuw leven. Het leven was er sober. Als vieruurtje kreeg iedereen één ter plaatse gebakken broodje. Met confituur óf met margarine. Niet én confituur én margarine. Dat was al te zeer luxe. Daar was iedereen het over eens.

 

De “chiquillos – gasten, zoals ze genoemd werden, waren blij met de kans die hen werd geboden. Elke dag drie maaltijden, dat waren de meesten niet gewend. Om nog te zwijgen over de dagelijkse therapie en de psychologische begeleiding. Tegelijk waren ze het erover eens dat El de arriba - de Man van hierboven - op zijn minst even belangrijk was in hun zoektocht naar een beter leven. Geloven in Jezus is voor die jongens vanzelfsprekend. Toegegeven, meer dan eens wordt Hij veeleer als een tovenaar beschouwd die hen zomaar met zijn toverstokje zou kunnen redden. Toch opent voor velen hun geloof een andere dimensie in hun keiharde strijd voor een beter leven. Het geeft hun kracht en vertrouwen, niettegenstaande de objectief vaak uitzichtloze situatie waarin ze zich bevinden.

 

In de evangelielezing van vandaag horen we Jezus zeggen: Ik ben het brood des levens: wie tot Mij komt zal geen honger meer hebben en wie in Mij gelooft zal nooit meer dorst krijgen. Jezus zegt hier over zichzelf dat Hij volledige en definitieve verzadiging kan bieden aan de mensen. Je moet het maar durven zeggen over jezelf. En dat in het bijzonder aan mensen die maar al goed weten wat honger en dorst betekenen.

 

Hoe kan je als mens toegang krijgen tot dat brood des levens? Jezus zelf geeft het antwoord: Dit is het werk dat God u vraagt: te geloven in Degene, die Hij gezonden heeft. Anders gezegd, het geloof in Jezus is dé sleutel die de deur opent naar de volheid van leven. Wat wil dat zeggen geloven in Jezus of zoals Jezus het ook noemt komen tot Jezus?

 

Geloven in Jezus gaat niet in de eerste plaats over weten, denken of begrijpen. Er valt van alles te weten en te leren over Jezus. Het is belangrijk om je verstand te gebruiken als christen, om te studeren op de Bijbel en je te voeden aan de rijke intellectuele traditie van het christendom. Je kan niet geloven in Jezus als je Hem niet kent. Geloven in Jezus is echter veel meer dan een kennisavontuur.

 

Ook bidden, vieren, sacramenten en het daadwerkelijk proberen te leven volgens het Evangelie zijn belangrijk. Geen woorden maar daden, is essentieel voor de christen.

 

Uiteindelijk gaat geloven in Jezus echter over het aangaan van een persoonlijke relatie met Jezus, een relatie van liefde en vertrouwen. Dat kan vreemd klinken. Hoe kan je nu een relatie aangaan met iemand die je niet kan zien, horen of aanraken zoals je dat gewoon bent met andere mensen. De ervaring leert dat het toch kan.

 

Geloven in Jezus zou je kunnen vergelijken met vriendschap. Het gaat over een soort van band, een vertrouwdheid, een nabijheid, een betrokkenheid met de verrezen Jezus. Je beslist niet dat iemand je vriend of vriendin wordt. Vriendschap ontvang je. Dat geldt ook voor de vriendschap met Jezus. Het is de Heer zelf die naar je toekomt. Meestal of discrete en subtiele wijze. Hij dringt zich niet op. Vaak voel je er nauwelijks iets van. Andere keren kan je Hem dan weer heel nabij weten. Dat verschilt van mens tot mens en van moment tot moment.

 

Geloven in Jezus gaat er dan toe leiden dat je je doen en laten, je hele zijn laat inspireren en gedragen worden door die verbondenheid met Hem. Steeds weer. Steeds meer. Het is niet een kwestie van alles of niets. Geloven in Jezus betekent dat je toelaat dat Jezus zelf meer en meer aan het roer van jouw levensboot gaat staan, vanuit het geloof dat Hij je zal leiden naar meer leven.

 

Waar dat concreet toe leidt verschilt voor elk mens. Zeker is dat je in overvloed brood zal krijgen, met confituur én boter tegelijk, en nog veel meer erbij.