Medemens

Vandaag heb ik deelgenomen aan een protestantse viering, mét "avondmaal". Een levendige gemeenschap, mooi koor en een dominee die zijn gemeente waardig en met veel overtuiging voorging.

Ik was blij dat ik zo maar mocht deelnemen aan hun liturgie, en dus aan het hart van hun geloofsleven.

De viering was voor mij eerder herkenbaar. Heel wat overeenkomsten, maar ook echte verschillen. In het bijzonder mbt de tafeldienst. Er was, meen ik, geen consecratie. Er is voor deze protestantse kerk geen reële aanwezigheid. Dat heb ik in het bijzonder kunnen merken aan de manier waarop brood en wijn genuttigd worden.

Ik reik zelf regelmatig de communie uit. Misschien daarom dat het verschil me zo opviel. De katholieke priester kijkt de gelovige wel even aan maar zowel zijn ogen als die van de gelovige dienen in de eerste plaats gericht te zijn op de hostie, lichaam van Christus. In de avondmaalviering werd het stukje brood nauwelijks aangekeken. Maar de dominee keek wel heel beminnelijk, uitdrukkelijk en indringend lang elke gelovige individueel aan bij het uitreiken van het brood en de wijn.

Ik vond het aangrijpend. "Eerder dan in het brood, zien wij de aanwezigheid van de Heer in onze medemens", legde iemand me uit.