Amal

Amal is een vrouw van rond de 50. Zij werkt als onderdirectrice in ons college van Beirut. Zij is gehuwd en moeder van 2 jongvolwassen zonen. Beiden wonen in het buitenland. Het is bepaald niet zeker dat zij nog ooit terugkomen. Dé droom van alle jonge mensen in Libanon is om het land te verlaten. En wie kan, die doet het. In het bijzonder de christenen.

“Sinds de laatste oorlog met Israël leef ik alsmaar in angst. Er is altijd gevaar. Die voortdurende angst voor mijn leven en voor dat van mijn dierbaren weegt. Ik heb geen vertrouwen meer in de mensen van mijn land. Maar ik vertrouw wel op God. Ik haal kracht uit mijn gebed. Ik weet dat God zorgt voor mij en voor mijn gezin.”

“Nu ja, vervolgde Amal, iedereen heeft wel ergens schrik voor. Dat zal bij jullie ook wel zo zijn.”

Goede vraag. Wat maakt mij angstig? En belangrijker nog, in wie of in wat heb ik vertrouwen?

Reacties

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)