Is het mogelijk om te geloven in wonderen

Dit WE heb ik de preekbeurt in onze kerk (de Krijtberg) in Amsterdam. Hieronder vindt u de tekst van mijn overweging.

VEERTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR

Ezechiël ‪2,2-5.                        2 Korinte ‪12,7-10                    Marcus ‪6,1-6

In het Evangelie volgens Marcus staat het thema van de wonderen van Jezus behoorlijk centraal. Jezus verricht er het ene wonder na het ander: genezingen, duiveluitdrijvingen, broodvermenigvuldigingen, het bedaren van de weerselementen, enz. Steevast horen we Jezus daarbij de zelfde  opmerking maken. Na afloop van het wonder vraagt Hij de betrokkenen om het niet rond te vertellen. Aan de ene kant lijkt het doen van wonderen sterker te zijn dan Hemzelf. Aan de andere kant lijkt Jezus te willen vermijden dat de mensen er teveel aandacht zouden aan besteden.

Die laatste houding vinden we overigens terug in onze Kerk. Of het nu gaat over wonderlijke genezingen in Lourdes of over de erkenning van mariale verschijningen, de Kerk gaat er met de grootste omzichtigheid mee om. En als de Kerk dan al een wonder of een verschijning erkent, dan staat het elke gelovige vrij om hier al of niet in te geloven.

Je kan terecht opmerken dat een wonder van Jezus niet op hetzelfde niveau staat als een genezing in Lourdes. Feit blijft die terughoudendheid van Jezus; en in zijn voetspoor, die van de Kerk. Van waar komt dit? Beter nog, wat kunnen wij daaruit leren.   

De lezing uit het Evangelie van deze zondag biedt ons een belangrijke leessleutel. Jezus is er op bezoek in Nazareth. Het is de plaats waar de mensen Hem hebben gekend als kind en als opgroeiende jonge man. De plaats waar mensen het gewone leven hebben gedeeld met Jezus. En, zo vertelt Marcus, Hij – ttz, Jezus die daar op bezoek komt -  kon daar geen enkel wonder doen, …. Hij (Jezus) stond verwonderd over hun ongeloof. Blijkbaar is er dus een verband tussen geloven in Jezus en de mogelijkheid van het (zien) van wonderen.  Je dient te geloven in Jezus opdat je zijn wonderen op het spoor kan komen.

Geloven in Jezus. Wat wil dat zeggen. Geloven in Jezus, in zijn kern, betekent geloven dat in Jezus God mens is geworden. Dat in Jezus God het hele leven van de mens, heeft gedeeld. Nog anders gezegd, dat de meest uiteenlopende, gewone aspecten van onze mensenervaring plaatsen zijn waarin God aan het werk is. Geloven in Jezus gaat dus niet in de eerste plaats over bijzondere momenten of ervaringen in ons leven. Wel over ons hele dagdagelijkse leven waarin God aanwezig verlangt te zijn.

In die richting gaan ook de grote geloofsgetuigen van onze Kerk.  Theresa van Avila schrijft dat een buitengewone geloofservaring maar bekenis heeft in de mate dat ze iets verandert in het gewone leven van de betrokkene. Ignatius van Loyola zegt dan weer dat voluit geloven betekent dat je leert om God op het spoor te komen en te dienen in alle dingen van het leven.

Je kan best argumenteren dat God boven de  natuurwetten staat. Maar God heeft het niet nodig om die natuurwetten te omzeilen om voor ons te kunnen zorgen. God behoeft geen toverstokje om ons zijn liefde te betuigen. Gelukkig maar.

Zoals de dorpsgenoten van Jezus hebben ook wij de neiging om te denken dat Gods optreden in ons leven gepaard moet gaan met spectaculaire tekens. Want, dan ben je tenminste zeker.  Dan is er geen twijfel meer mogelijk, denken we wel eens. Gelukkig maar dat we ons vergissen. Het ons al te zeer focussen op dat spectaculaire dreigt ons net te verblinden voor die doorlopende wonderen in ons leven en in dat van de hele schepping: de lach van een kind, een jongen die in de tram zijn plaats afstaat aan een ouder iemand, een eend met kuikentjes in een gracht, de zon die ons deze dagen zo gul haar deugddoende warmte schenkt, enz. Allemaal vanzelfsprekend? Of eerder van-God-sprekend?!

Anders gezegd, God is voortdurend aan het werk. Ons leven is vol van wonderen. En ons geloof in Jezus, het vertrouwen dat God actief met ons bezig is, stelt ons net in staat om al die wonderen te zien. Ja, christenen geloven in wonderen. We geloven dat God voorturend de overdaad van zijn leven en liefde met ons deelt.

Geloven in Jezus maakt van ons dankbare mensen.