MH17: hoe omgaan als christen met het onaanvaardbare? Een overweging van Nikolaas Sintobin sj

Onderstaande overweging uit mijn pen is vandaag verschenen op www.zinvloed.nl.

Vandaag, 17 juli 2015, is het net één jaar geleden dat vlucht MH17 van Malaysia Airlines boven Oost-Oekraïne werd neergeschoten. De 298 inzittenden kwamen allen om het leven. 196 hadden de Nederlandse nationaliteit. Alle onderzoek ten spijt, blijven de omstandigheden van dit drama onduidelijk. Het ziet er niet naar uit dat er snel een  antwoord komt op de  complexe vraag naar de verantwoordelijkheid.

Hoe moet je hier, als nabestaande, familielid of vriend(in), in hemelsnaam mee omgaan? De psychotherapie leert dat feitenkennis een belangrijke voorwaarde is om een rouwproces tot een goed einde te brengen. Dit lijkt in deze problematisch.

Iets analoog treffen we aan in het Evangelie volgens Johannes:  En tegen de Joden die in Hem geloofden zei Jezus: 'Wanneer u bij mijn woord blijft, bent u werkelijk mijn leerlingen. U zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u bevrijden. (Johannes 8, 31-32). De waarheid zal u bevrijden zegt Jezus. Betekent dit dat Jezus de nabestaanden van de ramp van de MH17 hier wandelen stuurt? Of liggen de zaken subtieler?

Het waarheidsbegrip dat Jezus hanteert is inderdaad bijzonder.  Het  gaat niet zozeer over feiten. Wel over een relatie. Een relatie die te maken heeft met het Woord dat Jezus spreekt en is.  Het Woord dat Jezus spreekt is er een van liefde. Een liefde die verder en dieper en breder gaat dan wij kunnen vermoeden. Een liefde die recht schrijft op kromme lijnen.  Een liefde die zorg draagt. In het bijzonder in moeilijke omstandigheden.  De waarheid waar Jezus voor staat is dat God nooit één enkele mens loslaat. Ook al kan het anders lijken.

Aldus beschouwd is geloven in Jezus een uitnodiging om de eigen verwachtingen los te laten. Om te leren zien hoe in de schijnbare chaos en nonsens van het ondermaanse leven God discreet blijft verderwerken.

Dié waarheid kan geleidelijk openen op een andere levenshouding. Die van aanvaarding van wat gebeurt.  Ook en in het bijzonder als de feiten indruisen tegen onze verwachtingen. Zo kan geloof groeien dat bevrijdt:  van angst, boosheid, pijn, wraakgevoelens enz. Niet door die op magische wijze te doen verdampen. Wel omdat dit geloof het nieuwe leven leert zien. Zo anders als het is.

Deze bevrijding is niet in de eerste plaats de vrucht van eigen inspanning. Je ontvangt ze. De eigen bijdrage is hooguit die van de nederige ontvankelijkheid. Door alle weerstand heen.