Experimenteren met frustraties

Mark Logtenberg, 23 jaar oud,  is een Nederlandse novice in de Sociëteit van Jezus. De komende maanden zal hij regelmatig in deze blog te gast zijn met cursiefjes over de stage (experiment in het jezuïetenjargon) die hij thans loopt in Libanon. 

Deel 8

Robert Fisk schrijft in zijn boek (pity the nation) over de Libanese oorlog tussen 1975-1990 over de tweezijdigheid van Beiroet. Het is een stad op de grens van twee werelden. Hij beschrijft hoe ‘Westers’ Beiroet is reizend vanuit Iran maar tegelijkertijd hoe ‘oosters’ de stad aanvoelt wanneer hij reist vanuit Europa. Libanon, en dan met name Beiroet, is een plek waar Oost en West elkaar ontmoeten. De stad zou de cultuur van het Midden-Oosten in haar hart dragen maar de westerse waarden en vrijheid genieten. Het is een mooie gedachte, en toch, tot op zekere hoogte is het waar.

In het centrum staat een gigantische winkelcentrum van Amerikaanse proporties waar allerlei merken hun dure kleding aanbieden en waar luxueus gegeten kan worden in dure restaurants. Er is zelfs,  als kers op de taart, een prachtige en grote bioscoop.  Toch hoef je niet ver te lopen om te weten dat niet alles hier zo welvarend is. Het oude Franse centrum van de stad is volledig afgezet door het Libanese leger.

Er is een checkpoint waar men door heen kan na het laten zien van zijn paspoort. Dus afgelopen zaterdag werd ik door twee vrienden meegenomen dit centrum in. Na een bezoek aan  de Grieks-Orthodoxe kathedraal dronken we een kopje koffie in een starbucks in deze spookstad. Het is tenslotte een plaats waar West en Oost elkaar ontmoeten. 

Toen we het centrum verlieten hoorden we de klokken van de kathedraal luiden voor de mis. Bij het verlaten van het checkpoint zagen we een vrouw gefrustreerd reageren op een van de soldaten. De soldaat had haar gevraagd naar welke kerk ze wilde. Met een poging om haar frustratie te bedwingen had ze geantwoord dat ze gewoon wilde bidden, welke kerk was niet zijn zaak. Een van mijn vrienden draait zich naar mij toe en zegt: ‘Zie je dat, die frustratie, hoe lang gaat dat nog goed?’