Het lijkt absurd, onmogelijk... Vervolgens: dat is iets voor communistische, dictatoriale regimes... Maar eigenlijk heb ik ooit iets dergelijks meegemaakt: een hele groep schaarde zich achter een man die beweerde dat ik onoprecht was, een leugenaar, een bemoeial, een verdeeldheidszaaier... Tot op de dag van vandaag zijn die mensen daarvan overtuigd, tenminste zij die nog hier zijn, ik bedoel: die nog niet overleden zijn. Een jaar na datum beweerde iemand van hen ook dat die man niet geroepen had. 't Is waar, hij had niet geroepen, hij had staan brullen. Toen heb ik het kunnen beginnen verwerken.
Fri zei…
Toen ik 12 was hadden de andere leerlingen uit de klas blijkbaar afgesproken om op geen enkele vraag van de lerares hun vinger op te steken om te antwoorden (hiertoe "uitgenodigd" door een bepaalde leerling uit de klas). Blijkbaar had ik de boodschap niet goed begrepen want ik stak mijn vinger op, zelfs verschillende keren. Ik denk dat er toen nog medeleerlingen hun vinger zijn gaan opsteken. Dus, ik heb geluk gehad. Het had geen 'nare' gevolgen. Ik heb het wel onthouden.
Anoniem zei…
ja, ervaring mee niet met de dood wel met 3 x ontslag
zo'n beelden en zo'n boodschap blijft me naar de keel grijpen
Bernard Sesboüé sj (+ 2021), een Franse medebroeder, was een gerenommeerd theoloog. Onderstaand citaat komt uit zijn boek: "L'Evangile et la tradition". Het echte schandaal van het christendom De christelijke boodschap is drager van een buitengewone aanspraak: zij verkondigt dat de uiteindelijke zin van het leven van elke mens en van al de mensen, gisteren, vandaag en morgen, en dat hun heil, ttz hun volmaakte geluk en hun volledige bevrijding, hen worden aangereikt door één mens. Één mens te midden van miljarden, wiens obscure bestaan in een uithoek van de wereld en de geschiedenis tegelijkertijd van doorslaggevende betekenis is voor alle volken van het heelal. De Goede Boodschap voor de mens vandaag komt van die Jood die geleefd heeft in Galilea en gestorven is in Judea onder de heerschappij van Pontius Pilatus. Wat die mens meegemaakt heeft blijft op een mysterieuze maar daadwerkelijke wijze actueel voor ons en tot aan het einde van de tijd. Zijn ...
1. Advent is voorbereiding Met de advent begint een tijd van voorbereiding. Het is flink minder lang dan de veertigdagentijd voor Pasen. Toch duurt het vier volle weken. Is dat wel nodig? Kan je niet gewoon het kerstfeest vieren eens het zover is, kort en krachtig? Is al dat adventsgedoe geen tijdverlies? Waarom maken we het zo ingewikkeld? Het tegendeel is waar. Heb je ooit gehoord van de wet van de traagheid ? Wij mensen zijn traag. Om goed te beseffen wat er gaande is hebben we tijd nodig. De zaken moeten voor ons kunnen indalen willen we ze op hun echte waarde kunnen inschatten. Dat is een verschil tussen een computer en een menselijk wezen. We hebben nu eenmaal een lichaam, een persoonlijke geschiedenis, een hart en nog meer van die moeilijk grijpbare dingen. Er is nog iets anders. Advent gaat over verlangen. Welnu, verlangen is een van de weinige dingen die sterker worden naarmate de vervulling ervan wordt uitgesteld. Door je bewust vi...
Armoede bestaat. Kinderen beseffen het niet steeds. Gelukkig maar. Ze dreigen er wel de prijs voor te betalen. Klik op onderstaande foto om deze aangrijpende video te bekijken of klik op deze link .
Pierre Teilhard de Chardin sj (1885-1955), een Franse jezuïet was als paleontoloog een topwetenschapper. Hij was zo mogelijk nog meer een geestelijk schrijver. Van hem is onderstaand citaat. Vreugde is het onmiskenbaar teken van Gods aanwezigheid. Pierre Teilhard de Chardin sj
Ieder die trouw probeert te bidden, zal niet alleen vertroosting ervaren, maar ook het tegendeel. Dorheid, duisternis, verwarring, onrust, zich aangetrokken voelen tot lage en minderwaardige dingen; of ook een innerlijke leegte, saaiheid, volledig gebrek aan concentratie. De eerste raad in deze situatie is heel moeilijk, nl. niet opgeven en zelfs niet de gebedstijd inkorten. Die raad gaat lijnrecht tegen mijn gevoelens in. Want wat ik ervaar is nu precies dat het allemaal geen zin heeft! En dan toch trouw blijven!! Dat is echt heel moeilijk. Maar ook heel wezenlijk. Behalve dit trouw zijn moet ik me toch ook wel een paar vragen stellen: 1. Ben ik misschien te moe? Dan moet ik voor het gebed eerst wat uitrusten, anders is het vechten tegen de bierkaai. 2. Kan het zijn, dat ik God iets weiger, wat Hij duidelijk van mij verlangt? Daar hoef ik echt niet lang over na te denken, want ik weet heel goed dat ik een bepaald iets moet doen of juist ...
Klik hier om dit wondere videootje te bekijken Wat zijn in jouw leven belemmeringen om naar anderen toe te gaan? Wie of wat houdt jou tegen? Wat helpt jou om toch naar de ander toe te gaan? Wat zou het mogelijk kunnen maken om de relatie te herstellen? Doe je het? Waag je het erop? Ook al is het niet gemakkelijk of moet je een risico nemen? Advent wil zeggen: Hij komt naar ons toe … Klik hier om dit wondere videootje te bekijken of klik op onderstaande foto.
Je best doen is uitstekend. Mate is ook belangrijk. De grootste vijand van het goede is namelijk het betere … Als je teveel wil doen, kan je wel eens leiden tot helemaal niets. Hoe ga jij om met matigheid? Deze haan geeft alvast een heel eigen interpretatie. Klik op onderstaande foto om de video te bekijken of klik op deze link .
Herman Van Rompuy las mijn nieuwste boek en schreef er deze korte recensie over. Nikolaas Sintobin is een jezuïet die niet meer aan een school of niet aan een fysieke parochie is verbonden maar aan het internet en aan het boek. Hij publiceerde zopas een nieuw boekje: ‘Kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als Levensgids’. (Kokboekencentrum Uitgevers Utrecht) . Nikolaas heeft in uiterst bevattelijk Nederlands het levensverhaal van de Bask Ignatius verteld, de stichter van de Sociëteit van Jezus, de jezuïeten. De godservaring van de latere heilige tijdens zijn herstel na zwaar gewond te zijn geweest op het slagveld, zijn innerlijke bekering daarna om steeds beter Christus na te volgen, zijn pelgrimstocht om te weten te komen wat Jezus van hem verlangt, de consultatie van zijn diepste gevoelens daartoe, de gegroeide overtuiging dat de zin van ons leven niet iets is dat we zelf hoeven te bedenken maar we moeten stap voor stap ontdekken hoe God zelf ons uitnodigt. De mens moet le...
Ook dit jaar gaan we met ruim 20.000 mensen de advent biddend vieren via www.adventsretraite.org . Dit jaar is de retraite geschreven door een echtpaar: Bruno Standaert en Ginette Van Bogaert. Deelnemen aan deze retraite van de jezuïeten kan door je mailadres op te geven via www.adventsretraite.org . Ken je mensen, dichtbij of verderaf, waarvan je denkt dat ze ook graag zouden deelnemen? Geef hen dan een seintje en verwijs hen naar onze website. Inschrijven (gratis!) kan tot op de laatste dag van de advent. De retraite begint op zaterdagavond 30 november. Lees hier het interview met Bruno en Ginette die de adventsretraite 2024 hebben geschreven.
Reacties
Dus, ik heb geluk gehad. Het had geen 'nare' gevolgen. Ik heb het wel onthouden.
niet met de dood
wel met 3 x ontslag
zo'n beelden en zo'n boodschap blijft me naar de keel grijpen