Dit was echt geen attractie
Een
indrukwekkend aantal decibels: muziek, machines en gillende meisjes. Dat hoort
bij een wandeling langs de Leuvense kermis. Attracties die ik nog nooit gezien had.
Best leuk, zolang ik er tenminste zelf niet op hoef …
Tussen
een schietkraam en een hamburgertent door zag ik plotsklaps de blauwe zwaailichten
van ambulances. Ik had de wagens niet horen aankomen. Op de grond bleek een
boom van een kerel te liggen, met ontbloot bovenlijf. Meer dan waarschijnlijk een kermisganger. Een medisch urgentieteam
stond rondom hem opgesteld en diende hartmassage toe. De gezichten stonden op
heel ernstig.
Neen,
toch niet gewoon een attractie méér. Het viel me op dat de omstaanders op een
schroomvolle afstand bleven staan. Zo ook hield het personeel uit de winkels
aan de overkant discretie in acht.
De
grote meerderheid van de kermisgangers had niets in de gaten. Leven en
dood. Plezier
en pijn. Zo maar, door mekaar.
“Hoe
kwetsbaar is ’t hier beneden”.
Reacties
Op straat gaat het leven door, de mensen doen boodschappen, de tram komt en gaat.
Alleen God weet wat je voelt.