Kan je vergeven als het uitzichtloos is? - Kwaad en vergeving (6/8)


Soms heeft de opgestapelde pijn en spanning de grens van het draaglijke bereikt, en sta ik voor een relatie die geen toekomst meer heeft. Moet ik dan nog altijd blijven vergeven ? Ook als de ander er niet om vraagt, of helemaal geen schuld bekent ? 

Ik denk van ja, al is het maar omwille van je eigen innerlijke vrede, want die moet je tenslotte ook terugvinden.

Maar dan moet je dit wel bedenken. Echt vergeven, met hart en ziel is nooit het effect van een eigenmachtige wilsbeslissing. Het vergeven wordt ons geschonken, evenzeer als de vergeving. Ook het vergeven is genade. Alleen God kan het kwaad vergeven. Maar Hij nodigt ons uit deel te nemen aan zijn barmhartigheid, en de genade daartoe zal Hij ons schenken wanneer de tijd ervoor rijp is.


Een anonieme jezuïet

Reacties

Carla zei…
Wanner de last niet meer te dragen is wegens dagelijkse terugkeer dan past het woord vergeving niet binnen die relatie.
Afhankelijk wat plaats vindt komen woorden als aanvaarden, negeren, weggaan en kom in je kern ter sprake.
Het levens gebed kan mogelijk helpen.In landen van oorlog en vluchtelingen kampen en waar armoede heerst lijkt het me vreselijk moeilijk. Je komt van het een in het ander en dan heb je lieve mensen, vertrouwen , moed en inzicht nodig om met deze dagelijkse werkelijkheid.om te kunnen gaan. God sta de mens die geen kant op kan gaan nabij.
Anoniem zei…
wat tegengesteld dat u dit zegt, eens zei mij een geestelijke dat ik niet hoefde te vergeten wat niet erkent wordt. het blijft een lastig item. wel denk ik dat vergeven voor jezelf beter is, voor je eigen gemoedsrust. dat het een genade is......ik weet het niet, het is heel hard werken om iemand te vergeven die alles onkent, wij zijn geen heiligen.
Anoniem zei…
ik bedoelde natuurlijk vergeven ipv vergeten, wel weer een goede verspreking.....
Marja zei…
Vergeven is niet hetzelfde als vergeten en vergeven betekent niet dat je vrienden moet worden. Dat lijkt me ook onmogelijk als er geen berouw getoond wordt. Eenzijdig vergeven is soms het ontslaan van iemands verantwoordelijkheid voor de gevolgen van wat hij (of zij) je aangedaan heeft, en besluiten om te leren op een goede manier verder te leven met die gevolgen. Hierdoor heeft de dader geen macht meer, geen invloed meer op jouw gemoed.
Truus van Dam zei…
Voor jezelf je eigen rust moet je proberen iemand te vergeven. Maar je hoeft het niet te vergeten. Dat gaat meestal ook niet.
e.harland-hazebroek zei…
Het klopt helemaal, wat moet ik er aan toevoegen? Het is helemaal mijn ervaring.
Wat ik niet begrijp is procederen om geld voor leed te krijgen (ik bedoel geen financiën).

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite