Waarom eenzaamheid zo ook zijn goede kanten heeft



Wanneer je een periode van eenzaamheid doormaakt, is dat moeilijk, maar het hoeft niet helemaal negatief te zijn. 

Misschien leren we dan meer over onszelf en het belang van positieve relaties in ons leven. We krijgen de kans om te danken voor iedereen die een zegen is in ons leven en, als dat nodig is, om verzoening te zoeken. We realiseren ons dat ‘niemand een eiland is’ en dat we elkaar allemaal nodig hebben voor een goede kwaliteit van leven. 

We onderzoeken onze verwachtingen van onszelf of van anderen en realiseren ons dat niemand die diepe innerlijke ruimte in ons hart volledig kan vullen die God voor zichzelf alleen heeft gereserveerd. 

We herhalen het gebed van Sint-Augustinus: “U hebt ons voor uzelf gemaakt, o Heer, en rusteloos is ons hart tot het rust vindt in U.” Dit helpt ons om ons gebedsleven te verdiepen en de Schrift biedt ons veel woorden van hoop. “Als God vóór ons is, wie zal dan tegen ons zijn?” (Rom. 8:31) of: “Ik zal de Vader vragen jullie een andere helper geven, die voor altijd met jullie zal zijn” (Joh. 14:16).

 Siobhán O’Keeffe SHJM

Reacties

Truus van Dam zei…
Vind eenzaamheid toch wel moeilijk, mis de uitjes met mijn dochter en mijn zoon en de kleinkinderen.U heeft wel gelijk dat je gaat nadenken over alles daar heb je nu alle tijd voor. Ga ook eerder iets schoonmaken in huis want daar is ook alletijd voor zoals de keuken soppen daar heb ik een hekel aan. Maar ook dat moet. Ook ga je denken over relaties in eenfamilie , maar ik wil ook niet zwaarmoedig worden , ook dit gaat weer voorbij. Al heb ik wel het idee dat iknu vlugger oud word en mindertijd heb van leven.
e.harla nd-hazebroek zei…
Na verwarring, wordt het rustiger.Hoe moet dat nou? Er komt een patroon en angst krijgt normale proporties. We bemoedigen elkaar, dat is op grotere schaal best vreemd. Was het eerst afleiding zoeken tot soms het absurde toe, nu is het meer berusting wetend dat de ander problemen heeft waar we bij stil staan. Af en toe een wanklank, zonder veel aanhang. Samen verwerken wat verdriet brengt: het wordt rustiger.
Carla zei…
Contact maken met de middelen die er zijn is prettig. Zo kunnen wij toch onze twee jongste kleinkinderen een kadootje toe sturen die binnenkort jarig zijn. Met Pasen het filmpje bekeken van het Paseieren zoeken, de kerkdienst volgen en extra berichtjes laten uit gaan naar dierbaren doet goed. Thuis zijn vind ik prettig en nu doe ik dat zonder het gevoel van ik moet nu de deur uit omdat buiten mijn man om niemand me ziet. Hij is nu dus ook veel thuis we boffen dat dit nog allemaal zo is. Toen ik jong was had ik mijn werk , daarna vrijwilligerswerk en nu lekker veel thuis, rust aan mijn hoofd, wat rommelen, stukje wandelen , piano spelen en deze berichtjes zijn me ook dierbaar. Straks weer naar het koor en af en toe naar de kinderen en kleinkinderen en weer iemand even in de winkel zien en spreken etc. etc. Sociaal betrokken zijn blijft in me zitten en wat meer afstand nemen is werkelijk fijn.Het wordt denk ik niet meer fijn als ik het zelf niet meer deels kan bepalen en dan kan het zijn dat ik iets ga missen. Gelukkig dat God er is dat en dat gegeven geeft dan weer rust in mijn hoofd. Met andere woorden thuis zijn is fijn.
Hoet Ingrid zei…
Je hoort twee soorten berichten.
"Lock down" is fijn,je moet niets en je geniet van de rust.
Voor anderen is het eenzaamheid die steeds zwaarder wordt.
Voor nog anderen is het lijden,angst voor het sterven van een geliefde ,al dan niet met de liefdevolle aanwezigheid van een geliefd mens...
Ik behoor tot de eerste categorie,nog steeds .
Ik begon met de contemplatieve oefeningen van Jalics begin deze corona periode.
Ik ervaar dat God er altijd is, en werkt in,doorheen en met onze ellende.
Het leert mij ook dat ik verbonden ben met anderen en vooral zij die lijden.Mijn verhaal hoe idyllisch ook is ook een verhaal van machteloosheid en gedeeld lijden.....
Gerjan de Jong zei…
Momenten van alleen zijn is prettig. Het helpt je gedachten te ordenen en het gebed met God aan te gaan. De verplichte Lock Down realiseert je wel hoe belangrijk het fysieke contact met anderen is. Elkaar in de ogen kijken, elkaar aanraken. Ik ervaar dit nu als een groot gemis. Digitale contactmogelijkheden zijn goede hulpmiddelen, maar zijn geen plaatsvervangers. Ik/wij zullen nog even geduld moeten tonen. Echter verwachtingsvol mag ik wel naar de toekomst kijken.

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite