Een paplepelkatholiek ontdekt hoe je kan bidden met de Bijbel - Waarom zou je bidden met de Bijbel? (1/6) Een serie van Nikolaas Sintobin sj
In deze serie wil ik nadenken over het hoe en waarom het zinvol is om te bidden met de Bijbel. En waarom zou je dat doen op de wijze van Ignatius van Loyola. Ik laat me hierbij in belangrijke mate inspireren door mijn eigen ervaring.
Ik ben een paplepelkatholiek. Ik heb het christelijk geloof meegekregen vanaf mijn eerste jaren. Het heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Van zodra dat mogelijk was, namen mijn ouders mij mee naar de eucharistieviering. Aan tafel werd er gebeden. Ik had geleerd om bij het slapengaan een onzevader of een weesgegroet te bidden. Dat was normaal. Zo ook het doen van goede werken, in de beste zin van het woord.
Ook als student vond ik mijn christelijk geloof superbelangrijk. Tegelijk denk ik niet dat ik er veel van snapte. Ik vond liturgie mooi. Ik geloofde in de waarheid van de katholieke leer en moraal. De eucharistie vond ik bijzonder. Achteraf stel ik vast dat ik geen idee had van wat daar gevierd werd.
Naar het einde van mijn rechtenstudies had ik een goede vriend die van paplepelkatholiek atheïst was geworden. We spraken vaak over het christelijk geloof. Na verloop van tijd zei hij me ook ik snel atheïst zou worden. Intuïtief voelde ik aan dat hij gelijk had. Het ontbrak mij aan wortels. Er was veel esthetiek, fierheid; ook engagement. Maar het was te mager om de confrontatie met de secularisatie aan te kunnen. Ik vermoedde wel dat er meer was dan die rijke christelijke cultuur. Ik had geen idee hoe ik er toegang toe kon krijgen.
Ik besloot er iets aan te doen. Ik werd lid van een GCL-groep voor studenten in Leuven. Gedurende drie jaar heb ik er een traject gevolgd van de Geestelijke Oefeningen van Ignatius van Loyola. Van de ene dag op de andere ging ik dagelijks 20 minuten bidden met de Bijbel..
De impact was enorm, ook al ging het geleidelijk. Het zette mijn hele leven op zijn kop. Wat heb ik daar ontdekt? Ik heb er leren bidden met de Bijbel op de wijze van Ignatius van Loyola.
In zekere zin was Ignatius niet zo’n vernieuwer. Zijn originaliteit situeert zich niet op het niveau van de bouwstenen van zijn spiritualiteit. Het genie van Ignatius ligt in zijn analytisch vermogen en in zijn pedagogisch vermogen. Die hebben hem toegelaten om in zijn persoonlijke gebedservaring allerhande dynamieken op het spoor te komen. Deze heeft hij weten te benoemen en te structureren. Zijn Geestelijke Oefeningen zijn daarvan de neerslag. Die Oefeningen zijn geen handleiding om de gebedservaring van Ignatius te reproduceren. Ze zijn wel een gids om zélf op jouw manier God op het spoor te komen in je leven.
In de volgende bijdragen zal ik vijf aspecten van mijn ervaring met deze ignatiaanse pedagogiek van bijbels gebed bespreken.
Nikolaas Sintobin sj
Je vindt meer over bidden met de Bijbel in de ignatiaanse traditie in mijn boek: Bidden met de Bijbel
Reacties