’t Kan verkeren
Vandaag is het roepingenzondag. Voor het meinummer van het “Bezinningsblad” van onze uitgeverij “Kerk en Wereld” schreef ik een bijdrage over roeping.
“t Kan verkeren”
Het valt me de laatste tijd op. Ik hoor het ook van andere priesters en religieuzen, net zo goed als van jongeren zelf. « Roeping » kán terug. Het is een keuze als een ander. Neen, niet helemaal als een ander want toch echt wel exotisch. Maar vreemd is toch aantrekkelijk, niet ? Als je als priester of religieus gaat getuigen voor jongeren, dan weet je van te voren dat er ademloos wordt geluisterd en dat je voornamelijk positieve reacties krijgt.
Tegelijkertijd stellen we vast dat het aantal roepingen tot het religieuze leven en het priesterschap wereldwijd proportioneel eerder afneemt dan toeneemt. In Vlaanderen zijn de cijfers zorgwekkend. Ook het volhouden, eens ingetreden, wordt problematischer. Dit geldt overigens ook voor die andere belangrijke roeping, het huwelijk.
Sinds een aantal jaren begeleid ik jonge mensen die zich geroepen voelen tot het religieuze leven in de Sociëteit van Jezus. Tegelijkertijd bereid ik ook regelmatig koppels voor op het sacrament van het huwelijk. In deze bijdrage zou ik wat willen nadenken over de « roepingenpromotie ». Het is een wat oudbollig woord. Maar zo gek is het nu ook weer niet. De Kerk heeft immers priesters en religieuzen nodig. Je mag die bijzondere roeping dan ook best bekendmaken en promoten.
Lees meer …
“t Kan verkeren”
Het valt me de laatste tijd op. Ik hoor het ook van andere priesters en religieuzen, net zo goed als van jongeren zelf. « Roeping » kán terug. Het is een keuze als een ander. Neen, niet helemaal als een ander want toch echt wel exotisch. Maar vreemd is toch aantrekkelijk, niet ? Als je als priester of religieus gaat getuigen voor jongeren, dan weet je van te voren dat er ademloos wordt geluisterd en dat je voornamelijk positieve reacties krijgt.
Tegelijkertijd stellen we vast dat het aantal roepingen tot het religieuze leven en het priesterschap wereldwijd proportioneel eerder afneemt dan toeneemt. In Vlaanderen zijn de cijfers zorgwekkend. Ook het volhouden, eens ingetreden, wordt problematischer. Dit geldt overigens ook voor die andere belangrijke roeping, het huwelijk.
Sinds een aantal jaren begeleid ik jonge mensen die zich geroepen voelen tot het religieuze leven in de Sociëteit van Jezus. Tegelijkertijd bereid ik ook regelmatig koppels voor op het sacrament van het huwelijk. In deze bijdrage zou ik wat willen nadenken over de « roepingenpromotie ». Het is een wat oudbollig woord. Maar zo gek is het nu ook weer niet. De Kerk heeft immers priesters en religieuzen nodig. Je mag die bijzondere roeping dan ook best bekendmaken en promoten.
Lees meer …
.jpg)
Reacties