Lentebries
De Kerk nodigt de gelovigen uit om in de aanloop naar het Paasfeest het sacrament van de verzoening te ontvangen. Een lezer van deze blog deelt met u zijn recente ervaring terzake. Misschien kan het u inspireren.
“Ik ervaar een zachte vrede en een vreugde als een lentebries. De woorden van de absolutie zinderen nog na in mijn hart. (en ik die haast NIETS meer kan onthouden, herinner me deze woorden nog tekstueel...):
“...God heeft de wereld met zich verzoend door de dood en verrijzenis van zijn Zoon...Hij schenke u door het dienstwerk van de Kerk VRIJSPRAAK en VREDE...”
Het sacrament van de biecht is veel meer dan de belijdenis van mijn zonden. Ik ervaar het als een bijzondere Godsontmoeting. Het is een instrument van God's genade waarbij ik zijn vergevende liefde mag ontvangen en mijn ziel a.h.w.een nieuw doopkleed krijgt.
Een liedje dat ik ooit van onze dochter hoorde toen ze van Lourdes terugkwam weerklinkt in mijn hoofd.
Oh, Père, je suis ton enfant.
J'ai mille preuves que tu m'aimes
Je veux te louer par mon chant
Le chant de joie de mon baptême
Ik zou het willen uitzingen! Vandaag is het of de natuur mijn vreugde deelt.”
.jpg)
Reacties
Ik vind, als je jaren een zelfde biechtvader gehad hebt,heel moeilijk om weer 'anoniem' te gaan biechten.Ook al besef ik goed dat het een Godsontmoeting is!
Het biechten bij een onbekende/nieuwe biechtvader kan een hulp zijn om dichter te komen bij de kern van dit sacrament: je in alle nederigheid openstellen voor Gods vergeving. De persoon van de priester is hierbij letterlijk bijkomstig.
Ik zou niet goed weten hoe ik eraan moet beginnen en tocht verlang ik ernaar wanneer ik dit mooie getuigenis lees.
Wat moet ik doen en tot wie kan ik me wenden? Waar kan je nog in alle rust en vertrouwen biechten?
Dank voor het stellen van deze vraag!