“Moderne theologen”




Het is een bevriende doctor in de theologie die me deze cartoon opstuurde. Zoals het een goede cartoon betaamt, is hij lekker eenzijdig en daardoor grappig.

Hij doet de theologen onrecht aan door de droogheid van hun intellectueel onderzoek al te exclusief in het licht en aan de kaak te stellen. Immers, de rede, de logos, is, in het bijzonder in de katholieke theologische traditie, een rijk en onmisbaar middel gebleken om dichter bij God te kunnen komen.

Tegelijkertijd idealiseert de prent het kinderlijk geloof. De ervaring leert immers dat naïviteit meer dan eens geen betrouwbaar of voldoende kompas is om het ware geloof van het bijgeloof of de dwaling te onderscheiden.

Zoals steeds, ligt de waarheid in het midden. Beide zijn nodig: hart én verstand, rede én eenvoud, persoonlijke kritische reflectie én overgave.

En toch is het een goede cartoon.

Reacties

Anoniem zei…
De cartoon ‘zegt’ het zo ontroerend eenvoudig en waar …
Waar je uitsluitend met je verstand het goddelijke wil zoeken, ver weg buiten je leefwereld (speurend naar de einder), alleen en zelfs geïsoleerd, zal je vruchteloos blijven turen en zoeken. Maar waar je als een kind (in de bijbelse betekenis van het kind, niet in onze interpretatie van ‘kinderlijk’, wat een negatieve bijklank heeft van ‘sullig’, ‘bijgelovig’, ‘naïef’) in je natuurlijke (levens)spel, samen met anderen (gemeenschapsvorming), bezig bent, zal het goddelijke zichzelf spontaan aan je tonen. Wees als een kind, zo open, leergierig en kwetsbaar en Ik zal je graag zien, dat is toch een moderne hertaling in de cartoon van de Boodschap van Jezus: “Laat de kleinen tot mij komen”.
Anoniem zei…
Zeker, de kinderen zijn niet de naïeven, maar de argelozen, de door (ver- en voor-)oordelen nog onbedorvenen. Zoals kinderen ook gewoon door en met elkaar spelen, ongeacht kleur of religie. Paradoxaal gezegd: in de zandbak bestaan er geen moslims en christenen, geen donkeren en blanda's. Ze zijn open-minded en blij, ze gaan nog niet gebukt onder het juk der hartstochten, die het ons "groten" zo moeilijk kunnen maken op de smalle weg te gaan en te blijven. Mij wel in elk geval. Ik denk aan de rijke jongeling: bedroefd ging hij heen. Gelukkig het kind dat door God zo door geleid wordt naar die smalle weg zonder te blijven hangen in al het volwassen begerige. Gelukkig iemand als de kleine Teresia of als Edward Poppe.

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite