Inpakken en uitpakken

Deze dagen ben ik aan het verhuizen. Onverwacht. Mijn provinciale overste zendt mij richting Leuven. Ik heb het even nageteld. Het is de elfde maal op 22 jaar religieus leven.

 Het is heel wat rompslomp. Dozen inpakken en weer uitpakken, triëren, spullen wegkieperen, poetsen. Niet meteen iets wat ik leuk vind. Het zal aanpassen zijn aan een nieuw huis en een nieuwe gemeenschap: andere medebroeders, andere gewoontes …  Het is ook loslaten: mijn oude gemeenschap en huis, een stad en haar bewoners …

Ik merk dat het me eerder dynamiseert dan dat het me met lood in de schoenen achterlaat. Loslaten en opnieuw aanpassen kunnen bron zijn van meer vrijheid en beschikbaarheid. Zo zijn ze alvast bedoeld in het jezuïetenleven.

Voor Ignatius was het pelgrimeren een ideaal. De eerste jezuïeten verbleven vaak niet  langer dan enkele weken of maanden op dezelfde plaats.

Neen, ik mag echt niet klagen. Ik ben er eigenlijk best wel dankbaar om.

Reacties

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite