Hoe zonder angst je verbeelding gebruiken in je gebed
Onderstaande overweging verschijnt vandaag op www.gewijderuimte.org.
Wie van de spiritualiteit van Ignatius houdt en
ernaar wil leven, wordt aangemoedigd om in het gebed zijn verbeelding te
gebruiken. Desondanks blijft dit laatste voor mij iets waarmee ik het heel
lange tijd moeilijk heb gehad.
Ik maakte mij er zorgen over dat ik teveel
details fout invulde, dat ik voor mezelf niet kon beslissen hoe Jezus er
concreet uitzag, dat ik de zaak fout aanpakte.
Als ik naar sacrale renaissancekunst keek,
vroeg ik mij af: ‘Hoe weet die schilder in wat voor soort van huis de maagd
Maria leefde, en wat voor kleren zij droeg?’ Het leek mij allemaal sterk in
strijd met haar eigentijdse werkelijkheid.
Arme man! Ik kon maar niet los komen van mijn
aanpak.
Plots vielen mij op een dag de schellen van de
ogen: onze verbeelding is een geschenk voor ons van God, en wij zijn vrij die
te gebruiken zoals wij dat gepast achten. Het heeft totaal geen belang of wij
een gelaat correct oproepen of dat alles technisch in orde is. Wel belangrijk
is hoe onze verbeelding ons helpt in de heilige Schrift in te treden, en met
welke inzichten God ons in ons gebed begunstigt.
Na verloop van tijd heb ik het punt bereikt waar het
gebruiken van mijn verbeelding in mijn bidden een plezier is geworden,
geen miserie meer. God zij dank!
Paul Brian Campbell sj
Reacties