Wat meer helpt dan alle verstandige verklaringen van het lijden - Hoe zinvol omgaan met onzin van het lijden? (4/4)


Ik moet echter zelf goed beseffen dat ik, met al mijn eigen verklaringen, de lijdende mens nooit tegemoet kom. En ook niet goed met eigen leed zal kunnen omgaan. Iemand die verzinkt in het lijden heeft aan geen enkele verklaring een boodschap. Omgekeerd dreigen de verklaringen van de ander mijzelf te vervreemden van hem, of van mezelf, omdat ik mij, met mijn rationele benadering, riskeer niet meer op de juiste manier te laten raken door zijn lijden.

Het komt er niet zozeer op aan wat we over het lijden denken, of hoe wij het kwaad verklaren, maar hoe wij, bij het lijden of het verdriet dat wijzelf en anderen doorstaan, onze medemenselijkheid beleven, onze 'menswording'.

Het komt erop aan de zachte weg te vinden om met eigen lijden om te gaan, zodat wij ook heel dicht bij het lijden van anderen komen staan. ('stabat mater'). … Ik denk aan de priester, de leviet en de barmhartige Samaritaan. Ik denk ook aan Jezus, die perfect doorziet hoe het kwaad zijn weg gaat in de wereld en in het hart van mensen, en vanuit dat besef ook heel juist inziet wat Hem te doen staat, namelijk nog dieper, radicaler, in de liefde gaan staan (Joh 13).

Een anonieme jezuïet

Reacties

Unknown zei…
Persoonlijk, individueel lijden kan men nog ergens plaatsen en trachten te aanvaarden. Het lijden van groepen mensen, bijv. zoals nu de miljoenen (?) hongerende mensen in Centraal -Afrika is heel moeilijk te vatten als men een "liefdevolle en almachtige" God kent. Dit soort lijden, samen met het lijden van ongeboren kinderen of van lijdende kinderen zijn daarom ook een van de voornaamste argumenten van het hedendaags atheïsme. Heb je daar een antwoord op?
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Unknown zei…
Carina, wat bedoel je nu eigenlijk?
Anoniem zei…
In het diepste lijden gaat bidden vaak niet meer omdat we niet meer "In relatie"zijn.
De heilige Silouan zei in deze gevallen:"Houdt uw geest in de hel en wanhoop niet"
Hierover kunnen wij een studiedag houden.Hoe leren we dat en hoe helpen wij elkaar hiermee?
Door "aanwezig"te zijn met de andere en hem te helpen dit ten aanzien van zijn lijden ook te zijn.
Anoniem zei…
(Vervolg)Het is een ervaringsweg waar het verstand of de theologie niet dienstig is!
Ingrid Hoet.
Jean , de verdichting van het nu is het gevoel dat er geen uitweg meer is en ook geen zin. Het licht gaat uit en wij kunnen niet meer verder. Wat er dan overblijft is de hoop dat er iets gebeurt dat dit alles overstijgt.

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite

Luisteren naar stilte - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj - 1/7