Waarom een jongen van 11, terecht, doodsbang kan zijn om naar school te gaan
Mark Logtenberg, 23 jaar oud, is een Nederlandse novice in de
Sociëteit van Jezus. De komende maanden zal hij regelmatig in deze blog te gast
zijn met cursiefjes over de stage die hij thans loopt in Libanon.
Deel 11
De
effecten van de crisis in Syrië zijn op de school waar ik werk in Beiroet te
voelen. Deze effecten zijn tweeledig omdat de eigenlijke crisis die ontstond in
Syrië niet ophoudt wanneer je als vluchteling Syrië verlaat. Veel van de
kinderen op de kleuterschool bijvoorbeeld zijn te jong om zich iets van het
geweld in Syrië te herinneren maar dat wil niet zeggen dat het conflict geen
impact op hun leven heeft. Vaak kunnen ze de spanningen die heersen in hun
familie voelen. De omstandigheden voor hun ouders zijn vaak erg stressvol.
Zoals het gebrek aan een fatsoenlijke woonruimte, of andere basisbehoeften
zoals voedsel. Maar ook spanningen tussen ouders onderling komen voor. Hoe jong
een kind ook is, het zal er altijd iets van oppikken.
Een
tweede effect is de meer directe evaring met geweld. De school heeft een eigen
sociale werkster om de kinderen te begeleiden met hun traumatische ervaringen.
Zij vertelde mij het verhaal van een klein jongetje en dat was werkelijk
verschrikkelijk. Ongeveer een jaar geleden begon hij naar deze school te komen
maar hij zei niets. Hij zweeg voordurend en men vreesde voor hem. Na verloop
van tijd, toen hij zich wat meer op zijn gemak voelde, kwam het hoge woord
eruit. Dit is een jongetje van 11 jaar oud. Voordat hij naar Libanon vluchtte
met zijn ouders ging alles prima. Hij had vriendjes en ging naar school. Maar
op een ochtend terwijl hij naar school liep werd zijn stad gebombadeerd. Even
later stond zijn school er niet meer. Zijn leraren en klasgenoten dood. God
weet wat een bom met mensen doet.
Hij
was bang om weer naar school te gaan in Libanon. Niet erg verrassend met zo’n
ervaring. Inmiddels begint het genezingsproces, maar dat gaat zeker nog een
lange tijd duren. Hij spreekt in ieder geval weer en kan weer lachen. Het vreselijke
is dat dit maar één verhaal is. Er zijn nog zoveel andere.
Reacties