Ratio

Jezuïeten hebben de traditie van de “ratio conscientiae”: het openleggen van het geweten tav hun oversten. Concreet betekent dit vertellen hoe het met je gaat. Niet alleen aan de buitenkant, maar ook aan de binnenkant. De leuke dingen en de successen. Maar net zo goed de frustraties, de beperkingen en de mislukkingen.

Dit maakt dat er een reële kwaliteit van vertrouwelijk gesprek kan ontstaan waarin je de ander echt kan ontmoeten zoals hij is.

Dit heb ik gisteren kunnen meemaken in de gemeenschap. We hadden startdag in een nabijgelegen abdijtje. De voormiddag hebben we besteed aan een gebedstijd gevolgd door een uitwisseling. Niet de eigenlijke ratio conscientiae. Maar toch een heel openhartige persoonlijke terugblik van elkeen op de voorbije tijd en de vooruitzichten voor het nieuwe werkjaar.

Het doet deugd zo te mogen luisteren naar je medebroeders. De vreugde maar ook de pijn. De hoop én de ontgoocheling. Samen mens zijn. En dit met mekaar mogen delen. In hoop, geloof en liefde.

Reacties

kris zei…
Psalm 133

Hoe goed is het, hoe heerlijk
als broeders bijeen te wonen!
Goed als olie op het hoofd die neervalt op de baard, de baard van Aäron, en neervalt op de hals van zijn gewaad, als de dauw van de Hermon die neervalt op de bergen van Sion.
Daar geeft de Heer zijn zegen: leven voor altijd.

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)