Verschil
Ik merk het in Vlaanderen. Ik merk het in Frankrijk. De houding van jongeren tav het religieuze verschilt meer en meer van die van de oudere generaties. Dit geldt ook voor het christendom.
De voorbije twee weken heb ik dagelijks eucharistie gevierd met jongeren. Ik heb ook heel wat onderricht gegeven en geluisterd. Net zoals bij oudere christenen bestaat ook bij hen twijfel en onzekerheid. Maar maakt dit niet gewoon deel uit van het christelijk geloof dat ten gronde de vrijheid van de mens respecteert?
Twee zaken zijn me de voorbije dagen bijzonder opgevallen.
1. Bij de consecratie ging de helft van de jongeren op de knieën. Bij het “Lam Gods” sloeg zowat iedereen zich op de borst. Jongeren herontdekken dat je niet enkel bidt met je hart of met je verstand. Maar ook met je lichaam. Oude tradities terzake worden herontdekt en inspireren.
2. Er is een grote honger naar geloofsonderricht. Jongeren verlangen vorming: aangepast aan hun leeftijd, maar duidelijk en expliciet. Wie is Jezus, was is geloven, hoe kan je bidden, waarom is het goed het sacrament van de verzoening te ontvangen … ?
Eigenlijk niets nieuws onder de zon. Als je het mij vraagt, ook niet voor de volwassenen.
Reacties