Nikolaas in de spreekstoel (2/4)
Onlangs werd ik
geïnterviewd door Dirk Leestmans,
journalist bij de VRT Nieuwsdienst. Het interview werd gepubliceerd op
24 april 2013 in de juristenkrant. U vindt het hier terug, in vier
afleveringen.
Mijn geloof was te weinig gebaseerd op een persoonlijke
ervaring. Er was iets meer, iets anders, maar dat andere kende ik niet of
nauwelijks.’ Daarin brachten de
jezuïeten verandering. ‘De Ignatiaanse spiritualiteit is onder meer een manier
om met de Bijbel te bidden. Die Geestelijke Oefeningen leerden me een nieuwe
dimensie van de werkelijkheid kennen. Er kwam een kwaliteit van vreugde in mijn
leven die ik geleidelijk ontdekte.’ Het voortschrijdend inzicht leidt tot een
roeping. ‘Als je dat zo gelukkig maakt, zo vroeg ik me af, waarom zou ik me
daar dan niet helemaal aan geven?’ En zo geschiedde ook. Sintobin maakt de
oversteek, niet naar de vrijzinnigheid, wel naar de andere kant: hij wordt
jezuïet. ‘Het was voor mijn ouders een even grote verrassing als voor mezelf.’
En voor Johan Vande Lanotte? ‘Die moedigde me aan.’
Nikolaas Sintobin kreeg als jezuïet tien jaar opleiding
vooraleer hij priester gewijd werd. ‘Het was de tijd die ik nodig had om de
oversteek te maken. Zowel existentieel als spiritueel moest ik een stevige
basis kunnen uitbouwen die me toeliet in deze postmoderne samenleving vanuit
het evangelie een nieuwe manier te vinden van in het leven te staan.’ Of hij
zich een zonderling voelde in de samenleving? ‘Nee. Al blijft iemand met een
religieuze roeping de dag van vandaag natuurlijk wel een vreemde eend in de
bijt.’ Misschien ook omdat u terecht komt in een instituut dat niet bepaald met
zijn tijd is meegegaan? ‘Zou het daarmee
te maken hebben? Alle instituten in de samenleving staan voor dezelfde
uitdaging. Iedereen, van de universiteit over de politiek tot het onderwijs,
moet zichzelf heruitvinden. Elke structuur wordt in vraag gesteld. Het gezin?
De banken? Voor de kerk is dat niet wezenlijk anders als voor de andere
instituten.’
Na het strikt logische denken van de jurist, kwam er het
spirituele denken van de jezuïet bij en die twee denkwijzen vullen elkaar aan.
‘Voor mij is het gewoon een bijkomende dimensie, geen tegenstelling.’
.jpg)
Reacties