"In alle dingen"

  Met onderstaande schitterende overweging begint een nieuwe gebedsweek op “ Gewijde Ruimte ”. Ieder van ons is een boek dat een verhaal van genade vertelt, maar wij weten het niet. Het is goed tijd te nemen om je boek te openen, en de   hoofdthema’s en centrale personages te op te sporen. Je kan dan nadenken over hoe je de volgende hoofdstukken van je leven gaat opbouwen. Jouw verhaal is een uniek verhaal, een eerste editie. Het is nog onvolledig – daar ligt, zo hoop je toch, nog een pak onbeschreven bladen te wachten. Maar wellicht denk je dat jouw verhaal eerder   gewoon en saai is. Je zelfbeeld is wellicht dat van iemand die zich zonder veel ophef en op z’n eentje voortsleept, en dat geen enkele verstandige uitgever erover zou gaan dromen dat jouw manuscript wel eens een bestseller zou kunnen worden.   Maar als je eenmaal door hebt dat je tekst er eentje is van twee auteurs, dan verandert alles. Je kijkt op de voorbije hoofdstukken terug met nieuwe interesse. Je begint

Zo gaat het nu eenmaal. In goede en in kwade dagen. Kinderen volgen het voorbeeld van hun ouders.

Ook deze week staat er een nieuwe meditatieve tekst op Gewijde Ruimte . Een echte krachttoer: een samenvatting op amper één bladzijde van het christelijk geloof. Oordeel zelf. " Christendom heeft alles te maken met relaties en verbondenheid.   Christenen geloven dat God niet één, maar drie Personen is, en dat zij met elkaar oneindig rijke en gelukkige relaties hebben. Wij geloven ook dat de drie goddelijke Personen   hun geluk met ons willen delen. Alles vloeit voort uit dit, hun plan. Zo is ieder sacrament een persoonlijke ontmoeting met Christus. Op ieder belangrijk ogenblik van mijn leven is Christus daar om me te verwelkomen. Hij regelt het zo dat Hij ons kan ontmoeten bij onze geboorte, in onze jeugdjaren, bij huwelijk, ziekte en dood, en mij op heel speciale wijze kan verrijken. In de eucharistieviering is Christus de Gastheer die ons welkom heet. De gemeenschap luistert naar zijn Woord en antwoordt hierop naar best vermogen.   In de communie zijn we zi

Toegegeven, het heeft iets zeemzoet. So what. Eigenlijk hebben die kinderen gelijk. Wat zuurstof om de nieuwe week goed te starten.  

Homilie over wat "roeping" wel kan betekenen De voorbije week heb ik een driedaagse bezinning gegeven aan een klas van laatstejaars uit een van onze colleges. in de abdij van Postel. 22 jongens en meisjes van 17-18 jaar, die op het punt staan om hun vleugels uit te slaan en die zich de vraag stellen van hun studiekeuze en ook van hun verdere leven. Al tijdens de eerste kennismaking was er een meisje dat mij vroeg om te vertellen over mijn roeping. Dat overkomt me wel vaker. Mensen vinden het vreemd dat je ervoor kan kiezen om priester of religieus te worden. Het lijkt iets heel apart. Je moet wel een heel bijzondere ervaring gehad hebben om zo’n levenskeuze te maken. Uiteraard begrijp ik wel wat die mensen bedoelen. Ik heb zelf ook lange tijd een soort van magische voorstelling gehad van het geroepen worden. De lezingen van vandaag geven eigenlijk een nogal precies antwoord op wat roeping betekent. In het bijzonder de lezing uit het Evangelie volgens Marcus

Gun uzelf 124 seconden om u te laten raken door deze adembenemende beelden en door de mooie stem en woorden van David Attenborough. “ Ontzaglijke wonderen zijn al uw werken.” (Ps. 139)

Het behoort tot de waardigheid van de mens dat hij aandacht wil besteden aan zijn voorkomen. En dat is maar goed ook. Maar schijn kan bedriegen.

In zijn laatste boek “Le dilemme du chartreux, Média et Eglise”, Desclée de Brouwer, 2011, Parijs , analyseert Pierre de Charentenay sj , socioloog, de complexe verhouding tussen de godsdiensten en de moderne media. In de pp 58-62 noemt hij 8 redenen waarom die relatie zo moeizaam is. Ik heb ze voor u samengevat en vertaald.   5. Ten vijfde is er de personencultus die eigen is aan de media.De Kerk en de godsdiensten in het algemeen staat wars van de vedettenlogica. Voor hen ligt de waarheid eerder verborgen in de dagdagelijkse nederigheid. 6. Een zesde punt gaat over de voorliefde van de media om het enkel te hebben over de anecdotische aspecten van de godsdienst, eerder dan over de kern. 7. Een zevende bron van tegenstelling gaat over de houding tov het geld. Schatplichtig als ze zijn aan een commerciële logica, kiezen de media voor wat hen het grootste financiële rendement zal bieden. Maar het godsdienstige wekt geen op

Onderstaande mijmering over "La Sagrada Familia" in Barcelona opent een nieuwe gebedsweek op " Gewijde Ruimte ". Ik geef ze u graag ook via deze weg mee ter overweging. U kan ze ook rechtstreeks vinden op Gewijde Ruimte , de ignatiaanse gebedswebsite met de dagelijkse schriftlezing. Misschien leest u ook graag even de talrijke commentaren die gebruikers van G.R. de voorbije maanden doormailden. Toeristen in Barelona bezoeken graag de onvoltooide kathedraal   La Sagrada Familia (de Heilige Familie), nu door de UNESCO als Werelderfgoed erkend. Antoni Gaudi begon met zijn werk in 1883, maar bij zijn dood in 1936 was er minder dan een kwart van het project voltooid. Gaudi nam de zaak filosofisch op.   Kort voor zijn dood merkte hij op: “Mijn cliënt is niet gehaast.” Andere architecten hebben sindsdien ieder een deel van het werk op zich genomen. Hun bijdragen hebben natuurlijk wel wat kritiek van hun collega’s te verduren gekregen. In 2010 was de uitzonderl

In zijn laatste boek “Le dilemme du chartreux, Média et Eglise”, Desclée de Brouwer, 2011, Parijs , analyseert Pierre de Charentenay sj , socioloog, de complexe verhouding tussen de godsdiensten en de moderne media. In de pp 58-62 noemt hij 8 redenen waarom die relatie zo moeizaam is. Ik heb ze voor u samengevat en vertaald. De eerste bron van onbehagen betreft de moeilijkheid om een complexe boodschap over te dragen daar waar de media het zo eenvoudig mogelijk willen houden. De tweede bron is eigen aan de Katholieke kerk. Haar herders houden niet van de democratische logica die eigen is aan de media. De Katholieke Kerk werkt volgens het model van de consensus, heeft veel tijd nodig, veel en soms moeizame uitleg. De media verkiezen de polemiek, tegenstellingen en afwijkende meningen. Een derde bron van onbehagen betreft de transparantie en de geheimhouding. De Katholieke Kerk wil niet communiceren over de innerlijke spanningen wa

Wat ons tot mensen maakt is precies onze ervaring van de oneindigheid, het feit dat we nooit voldaan zijn. Typisch voor ons is een eindeloos verlangen, het op het spoor komen van de oneindigheid niet buiten onszelf maar binnen. We stellen vragen over totaliteit en over uiteindelijke zin. Op die manier komen we uit bij de godsvraag.   God en mens zijn geen rivalen. Het is niet omdat je van een mens houdt dat je minder van God zou houden. Als we proberen meer van iemand te houden, proberen we meer van God te houden. Spreken over liefde voor God en liefde voor mensen, is spreken over dezelfde werkelijkheid. En als we onszelf ervaren als een mysterie, ervaren we het absolute mysterie van God zelf. Ron Modras

"Als alles verloopt naar wens, vertrouw er niet op dat je geluk gaat blijven duren, maar wees des te meer op je hoede." Ignatius

Tijdens mijn voorbije retraite heb ik een bloemlezing gelezen uit de brieven van Ignatius van Loyola. 70 stuks, ttz, ongeveer 1% van het totale aantal brieven van zijn hand die bewaard zijn gebleven: brieven aan verontruste moeders van jonge jezuïeten, aan weldoeners, aan jezuïetenoversten, aan wereldlijke hoogwaardigheidsbekleders, aan prelaten, aan kibbelende echtgenoten … Sommige heel verfijnde staaltjes van onderscheiding, andere dan weer heel praktisch. De bloemlezing (gemaakt door Otto Karrer sj en Hugo Rahner sj) wordt besloten met een atypische tekst van Ignatius. Het is een stukje uit zijn preken. Ignatius gaf graag geloofsonderricht aan kinderen en eenvoudige mensen. Onderstaand uittreksel toont hem ook daar als een uitstekend pedagoog. Wanneer wij het teken van het heilig kruis gaan maken, brengen wij onze hand naar ons hoofd: dit betekent God de Vader, die van niemand voortkomt. Wanneer wij de hand naar het midden van ons lichaam brengen, betekent dit zijn Zoon,

Onderscheidend in het leven staan heeft alles te maken met open staan voor het onbekende. Onderstaande video vertaalt dit naar het concrete leven.